جاهای دیدنی سمنان + تصاویر

 جاهای دیدنی سمنان را بشناسیم

چشمه علی دامغان

یکی از مهم‌ترین تفریحگاه های شهر دامغان است. قدمت آن به دوره قاجار می‌رسد. این اثر در سال 1386 در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. چشمه علی در کوهستان های دامغان واقع شده و آب و هوای آن در فصل بهار و تابستان مناسب است. چشمه علی در زمان قدیم تفریحگاه تابستانی شاهان قاجار بوده است. چشمه علی به خاطر خوش آب و هوا بودنش  تابستانگاه ایران است. در زمان قدیم به هزار چشمه و (علی بولاغ) نیز معروف بوده است. آب شهرستان دامغان از این چشمه تامین می‌شود و از مکان های باصفای این شهر می باشد.عمارت چشمه علی به دستور فتحعلی شاه که زادگاه خودش نیز بوده است صادر شد.بعد از ساخت عمارات به دستور شاه مسجدی با طاق‌های رومی نیز در کنار چشمه ساخته شد. شهر دامغان در زمان قاجار مورد توجه پادشاهان آن زمان از جمله آقامحمدخان و فتحعلی شاه بوده است.
چشمه علی دو دریاچه دارد که یکی در شمال عمارت قرار دارد و دیگری در جنوب آن واقع شده است. بنای عمارت از دو قسمت تشکیل شده است: یک عمارت قراول خانه که بنایی خشتی و معماری آن به سبک صفوی است که در مورد استفاده آقامحمدخان قاجار بوده است. از قراول خانه استفاده های گوناگونی می شده است از جمله: محل استراحت قراول ها، انبار اسلحه و به‌عنوان پادگان برای حفاظت مناطق استفاده می شده است و جایگاه نگهداری و توقف ارابه ها و اسب های سلطنتی بوده است.قدمت سازه های این مجموعه به روزگار صفوی اما تفریحی آن به روزگار قاجار میرسد. بنای دوم که درون آب ساخته شده و پایه ی سنگی دارد. در طرف سازه درون آب استخر قرار دارد که جایگاه شاهان قاجار بوده است. این مجموعه دارای گرمابه و مسجد هم بوده است که اکنون ویران شده است. رودخانه چشمه علی فصلی بوده است و از شاخه های دامغان رود و آستانه تشکیل میشود و روی هم 50چشمه کوچک و بزرگ را تشکیل میدهد.که به آن علی بولاغ که واژه ی ترکیه ای است گفته میشود.

جنگل رودبارک

یکی از روستاهای کوهستانی در شمال شرقی مهدی شهر استان سمنان است که از جاده سمنان شهمیرزاد می‌توانید به جنگل رودبارک بروید. و‌ از زیبایی ها و مناظر آن لذت ببرید. وسعت رودبارک 8 هزار هکتار است. دیدنی های فوق العاده ای از آبشار، چشمه و غارها را در خود دارد. پارک جنگلی رودبارک یکی از زیباترین و بکرترین پارک های طبیعی ایران است که هر ساله گردشگران زیادی را به خود جلب می کند. در این منطقه زیبا مناطق طبیعی و تاریخی زیادی هم وجود دارد از جمله: چشمه های آب گرم  مهدی شهر، پارک آبشار مهدی شهر، چشمه قلقل، دریاچه سد چاه چراغی و خانه تدین سمنان. این جنگل در 60 کیلومتری شمال شرقی استان سمنان واقع شده است. آب و هوای منطقه چهار فصل و خنک است. رودبارک در منطقه کوهستانی و بین استانهای شمالی و همچنین مرکز کشور واقع شده است. آب و هوایش مناسب برای مسافران و گردشگران است. کوه ها و تپه های زیبای لپی و تنگه که پوشیده از گل های زیبا است.در این منطقه قرار دارد. و تپه های خاکی سنگی مثل برج تیغ جلگه های وسیع ترکچال، سرکوه، روپی، سرم و آب اندان پوشیده از مزارع و درختان و گیاهان متنوع است. گونه‌های درختی جنگل رودبارک: ولیک، راش،ممرز و ازگیل است که از درختان هیرکانی کشور است. از جانوران این منطقه حفاظت شده نیز می‌توان به: کل، قوچ، گوزن قرمز، گاو کوهی، شوکا، بز، خوک، گراز، آهو، پلنگ و خرس اشاره کرد. از دیگر جاذبه های رودبارک رودخانه ها و آبشارها و بناهای تاریخی آن مثل: چشمه شیخ که از بقایای تاریخی منطقه است و تپه‌های دلازیان که از بقایای به جا مانده از دوران پیش از تاریخ ایران است اشاره کرد که دوست دارند تاریخ را به استان سمنان و این منطقه بی‌نظیر می‌کشاند. همچنین قلعه پلی، غار لعلوم، دیوخانه لعلوم، غار های که به دولیله معروف است. کتیبه تنگه، گو جوجو، سید چال، یخچال طبیعی، پلنگ او، گندی او، اوبن دره، لیکادوی چکل تنگه، قلعه گردن، چاه لعلوم، چاه خانی علم از جمله مناطق تاریخی این منطقه است.

پارک جنگلی سوکان

 بزرگترین پارک جنگلی سمنان پارک جنگلی سوکان است که در جاده سمنان به دامغان واقع شده است. در این پارک تمام امکانات رفاهی برای مسافران فراهم شده است. از جمله: نمازخانه، سرویس بهداشتی، مکان خرید و محل هایی برای چادر زدن مسافران و امکانات تفریحی فراهم شده است. این پارک جنگلی چون بر سر راه جاده تهران به مشهد است. مسافران و زائران زیادی بر سر خود به این پارک جنگلی می‌آیند. در سوکان امکانات تفریحی مثل باغ وحش و باغ پرندگان کوچک نیز وجود دارد. در نزدیکی پارک جنگلی جایگاه CNG برای خودروهای گازسوز وجود دارد. پارک سوکان کیلومتر 3 سمنان به دامغان است.

چشمه قلقل

 چشمه قلقل در 60 کیلومتری شمال غربی دامغان قرار دارد چشمه قلقل میان یک تنگه کوچک و سرسبز و زیبا قرار دارد. و آب آن شکاف هفت متری کوه سنگی قلقل می کند و خارج می شود برای همین محلی ها نام آن را چشمه قلقل یا قلقله نامیده اند. طبیعت بکر و سرسبز آب سرد و خوشگوار، وجود درختان کهنسال، هوای معتدل و صدای شرشر آب که از بالا به پایین می‌ریزد و وجود امام‌زاده میر جبرئیل و بقایای قلعه ایی در شرق روستای توی دروار و ناحیه ایی به نام انگورستانی با آبشاری آکواریومی و زیبا باعث شده تا گردشگران و مسافران زیادی به این منطقه بیایند. این منطقه زیبایی های خود را در چهار فصل سال دارد. در فصل بهار، تابستان و پاییز خوب و زمستان سرد و برفی است که مقصد خوبی برای گردشگران و مسافران است.

دره خوش آبرود

یکی از دیدنی ترین تنگه های استان سمنان دره خوش آبرود است که در 23 کیلومتری روستای ده نمک قرار دارد. تنوع گیاهی این منطقه بسیار است و گیاهانی چون خارشتر، گون، زرشک، کنگر، زالزالک، مریم گلی، درمنه کوهی، چوبک است و گونه جانوری آن شاهین، پلنگ، روباه، گرگ، کبک، تیهو، میش، کبک دری، مار، کل، بز است در ساختار منطقه سارند کرج مربوط به دوران ائوسن که شامل ماسه سنگ، توف، لایه مارن، توفی، شیل و گچ است و در قسمت های تحتانی می توان سیلت، استون، کنگلو، مرای سیاه و قرمز را دید که مربوط به الیگوسن است.

کاروانسرای قصر بهرام

کاروانسرای قصر بهرام یک مکانی تاریخی است که در جنوب گرمسار، جنوب شرقی پیشوا و شمال شهر درچه نمک مجموعه قصر بهرام قرار دارد. این کاروانسرا به دوره ساسانی برمی‌گردد و توسط بهرام گور ساخته شده و بعد ها توسط شاه عباس صفوی بازسازی شده است. بازدید از قصر بهرام بدون مجوز اداره کل محیط زیست استان سمنان امکان پذیر نیست. این کاروانسرا در سال 1354 به ثبت آثار ملی ایران درآمده است. 4 مسیر برای رسیدن به من قصر بهرام وجود دارد. مسیر کاشان، مسیر ورامین، مسیر گرمسار و مسیر پیشوا. نام های دیگر قصر بهرام، کاروانسرای شاه عباسی و رباط سیاه کوه می باشد که در استان سمنان جنوب شهر گرمسار و در محدوده پارک ملی کویر قرار دارد. این بنا به عنوان قصر و ساختمان شکاری کاربری داشت و بعد به کاروانسرا تبدیل شد. علت اینکه ساختمان شکاری و قصر بود نزدیک بودن آن به چشمه آب شیرین بوده است که به چشمه شاهی نیز معروف است و در فاصله 7 کیلومتری بنا قرار دارد. علت ساختن عمارت در چنین فاصله ایی از چشمه این بوده که سر و صدای آب و بزرگی ساختمان بنا موجب فراری دادن حیوانات نشود و حیوانات و گورخر برای خوردن آب به این چشمه بیایند.

ساخت بنا از سنگ است و بر روی سنگهای تراش خورده و تخت سنگ های کانال سنگی حروف لاتین حک شده که ممکن است نشانه ی سنگ تراشان باشد. احتمالا پیمانکار بنا فردی خارجی بوده است. سنگ های استفاده شده در ساخت این بنا روشن است. و بین کوه هایی که سنگ‌هایش سیاه است جلوه‌گری می‌کند. در گوشه‌ های کاروانسرا برج‌های چند وجهی قرار دارد. این کاروانسرا مثل دیگر کاروانسراهای ایرانی یک حیاط مرکزی 8 ضلعی است که 24 اتاق در اطراف آن ساخته شده است. و اسطبل برای نگهداری چهارپایان در پشت حجره ها قرار دارد. کاروانسرا در محل قرار گرفته است که یک مسیر از سمت کویر به گرمسار و فیروزکوه و یک مسیر آن به ورامین و تهران می رفته است. این بنا در حال حاضر به عنوان مهمانسرای پاسگاه شکاربانی در پارک ملی کویر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قلعه بالا بیارجمند

قلعه بالا نگینی در دل کویر شاهرود است. روستای قلعه بالا در 24 کیلومتری شهر بیارجمند و 140 کیلومتری جنوب شرق شاهرود قرار دارد. و به علت نزدیکی این روستا به پارک ملی خارتوران مسافران و گردشگران ایرانی و خارجی زیادی به این منطقه می ایند. کوهپایه ایی بودن روستا باعث شده تا ساختمان ها و زمین های کشاورزی و باغ های این منطقه به صورت پلکانی باشد. شما با دیدن این خانه های کاهگلی یاد روستای ماسوله در گیلان می‌افتید. این روستا چون هنوز کامل شناخته شده نیست بکر و دست نخورده است و طبیعتی بسیار زیبا دارد. این روستا به خاطر هم جواری با پارک توران زیستگاه جانداران و پرندگان وحشی مثل: گورخر آسیایی، زاغ بور، یوزپلنگ آسیایی، گربه پالاس، آهو، گربه شنی، شاه روباه، روباه قرمز، شغال، گرگ و گوسفند وحشی است. گردشگران و طبیعت گردان های بسیاری را به این منطقه می‌کشاند. مساحت حفاظت شده خارتوران که بزرگترین زیستگاه موجودات زنده و دومین زیستگاه جهان است 1470000 هکتار است و 250 گونه جانور، پستاندار، خزنده، دوزیست و پرنده را در خود جای داده است. در قلعه بالا می توانید طعم انواع غذاهای محلی و آش ترش این روستا را بچشید. و از مهم ترین سوغاتی های آن مثل: زیره سبز، کنجد، انار، فلفل و گیاهان دارویی استفاده کنید. بهترین فصل ها این منطقه بهار و پاییز است. فصل پاییز و زمستان هوای این روستا خنک است. این روستا نسبت به روستاهای اطراف ارتفاع بیشتری دارد. به همین خاطر چشم انداز کاملی بر دشت بیارجمند دارد و همین امر  باعث شد تا قلعه بالا را نگین سبز توران بنامند. هر سال در آبان ماه جشنواره هایی در قلعه بالا بیارجمند برگزار می‌شود. مثل جشنواره:سفر به زیستگاه زاغ بور و سفر به توران که مسافران زیادی برای دیدن این جشنواره راهی این روستا می شوند.

بنه کوه سمنان

در 5 کیلومتری شمال گرمسار منطقه گردشگری بنه کوه واقع شده است. و به دلیل واقع شدن در مسیر باستانی گرمسار به مازندران از نظر تاریخی و نظامی اهمیت بسیاری دارد. بنه کوه در بخش انتهایی رودخانه حبله رود قرار گرفته است. و به همین خاطر گونه‌های متنوع پرندگان و ماهی ها در این محدوده وجود دارد. از جاذبه‌های بنه کوه قلعه گبری، ریگ تپه و قلعه باستانی استوناوند است. همچنین وجود غار نمکی که به غار جادو معروف است علاقه مندان به غار را به این منطقه می‌کشاند. و همچنین از مکان های دیدنی و تاریخی آن قلعه قدیمی و معماری  آلمانی ایستگاه راه آهن بنه کوه است. گوجه سبزهای بنه کوه که اواخر فروردین میرسد معروف است. و انجیرهای فوق العاده خوشمزه ای هم دارد. همچنین در کوههای اطراف آن ریواس نیز وجود دارد. راه آهن تهران گرگان نیز از روستای بنه عبور می‌کند. بنه کوه از جاذبه‌های گردشگری گرمسار است و تابستان برای شنا مناسب است. این منطقه با این که چند کیلومتر با گرمسار فاصله دارد اما دمای هوای آن چند درجه خنک تر و سردتر است گرمسار است.

منطقه کالپوش

منطقه کالپوش در شهر میامی از توابع شهرستان شاهرود استان سمنان واقع شده است و طبیعتی جنگلی و کوهستانی دارد. در فصل بهار گلهای رنگارنگ و سرسبز دشت را می پوشاند. هر سال از اواسط اردیبهشت تا اوایل خرداد شقایق های سرخ سرتاسر دشت را می‌پوشاند. کالپوش در حد فاصل شهرستان شاهرود و گنبدکاووس قرار دارد و هر ساله گردشگران زیادی برای بازدید به این دشت و طبیعت زیبای آن می‌آیند. کالپوش به دشت شقایق و آفتابگردان معروف است. فصل بهار با شقایق هایش و فصل تابستان آفتابگردان هایش که دشت کالپوش را مخملی می‌کند. آفتابگردان هایی که در دشت های ناهموار و تپه‌های آبشار گونه آن کاشته می شود و باعث زیبایی هرچه تمام تر این منطقه می شوند.‌ دو نوع آفتابگردان پا کوتاه و درشت دانه در این منطقه کشت می‌شوند.

منطقه جنگلی و سرسبز کالپوش 14 هزار هکتار است و  34 هزار هکتار هم مزارع زیر کشت دارد که با بارندگی کافی برای کشاورزی و جنگلداری مناسب است. این منطقه به خاطر نزدیکی به پناهگاه حیات وحش و پارک ملی گلستان از موقعیت ویژه ایی برخوردار است. کالپوش اقلیمی نیمه مرطوب و نیمه خشک دارد. به همین خاطر پوشش گیاهی خوبی دارد. در بخش کالپوش هوا کاملاً معتدل است. وجود آبشارها و چشمه ها و گونه درختان جنگلی و همچنین منطقه های زیبایی قشقله، آبشار زو ( نام نیک)، آبشار حسین آباد بر اهمیت کالپوش می افزاید. همچنین کاروانسرای به دشت و سنیچ و موزه میامی از دیگر دیدنی های کالپوش است سوغات این دشت سوزن دوزی، جاجیم بافی و لاک تراشی در کنار فرآورده‌های لبنی و تخمه آفتابگردان می باشد. بهترین زمان سفر به کالپوش بهار است که سرسبزی فوق‌العاده‌ای به دشت و جنگل کالپوش می بخشد. اما اگر می خواهید به دیدن شقایق های سرخ بروید اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد را برای سفر انتخاب کنید. بخش کالپوش واقع در شهر و دارای دو دهستان به نام های نروین و دهستان رضوان است. کالپوش تولید کننده غلات، آفتابگردان، حبوبات و دانه های روغنی استان سمنان است. همچنین بزرگترین منطقه دامداری سمنان و بزرگترین تولید کننده چغندر قند در استان سمنان است.

دروازه ارگ سمنان 

یکی از مشهورترین جاذبه های شهر سمنان دروازه ارگ است. دروازه ای که تبدیل به نماد شهر سمنان شده است. دروازه ارگ با هفت متر ارتفاع یکی از مهمترین و معروف‌ترین بناهای تاریخی سمنان است که به دوران قاجار و قدمتش به زمان ناصرالدین شاه می رسد. ناصرالدین شاه به سفری که به سمنان داشت در سال 1246 شمسی سه روز در ارگ سمنان اقامت کرد بنایی که 12 برج مختلف و دروازه جنوبی داشت ولی دروازه شمالی نداشت. ناصرالدین شاه به حاکم شهر دستور داد تا دروازه شمالی برای ارگ ساخته شود. این دروازه در سال 1263 در زمان حکومت انوشیروان میرزا ضیاء الدوله ساخته شد. دروازه ای که نقش و نگارهای زیبای بر روی آن به یادگار مانده است. بنای اصلی دروازه در هفت متر با آجر ساخته شده است و از ویژگی های آن سردری است که بر روی کاشی های هفت رنگ نبرد رستم و دیو سپید نقش بسته است. این بنا در سال 1358 در لیست آثار ملی ایران قرار گرفته است. کتیبه‌های این بنای تاریخی در زمان قاجار و به دست سید محمد باقر طباطبایی سمنانی طراحی شده است. دروازه ارگ دارای دو نما است: نمای شمالی و نمای جنوبی که به صورت قرینه از همدیگر قرار دارند. البته نمای شمالی جذاب تر از نمای جنوبی آن است.

جنگل ابر شاهرود

 از قدیمی ترین و زیباترین جنگل های هیرکانی جنگل ابر شاهرود است. یکی از زیباترین نقاط ایران و شمال شرق کشور با گونه‌های گیاهی و جانوری نادر کشور می باشد. که در 45 کیلومتری شمال شاهرود در روستای ابر واقع شده است. جنگل ابر شاهرود 114همین اثر طبیعی کشور است که سال 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران درآمده است. و در سال 1393 منطقه حفاظت شده اعلام شد.

قدمت این جنگل به دوران سوم زمین‌شناسی می‌رسد. این جنگل در منطقه البرز شرقی و در شهرستان شاهرود واقع شده است. و مرز استان سمنان و گلستان است. جنگل ارتفاع زیادی از سطح دریا دارد و پایین بودن دما در فصل گرما و چشمه های فراوان باعث شده پوشش جنگلی متنوعی داشته باشد. چشمه های دائمی منطقه چشمه آب ترش، چشمه قطری، چشمه آلوچال و آبشار شرشر و آلوچال است. جنگل ابر از سه جهت دارای اهمیت است که قسمتی از جنگل های باستانی هیرکانی است و گیاهان دارویی کم نظیری دارد. جغرافیای خاص منطقه که دو منطقه کم ارتفاع و بلند را در کنار هم دارد. و اکوتن این منطقه دارای اهمیت است. که مرز میان دو اکوسیستم منطقه نیمه بیابانی و جنگلی است. از گونه های گیاهی بسیار نادر این منطقه نارون، توسکا، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار، راش و بلوط می‌باشد. بخشی از گردشگران به این منطقه گردشگران خارجی و داخلی هستند که گیاه شناس اند و برای دیدن گونه‌های نادر گیاهان به این منطقه می‌آیند. از گونه‌های جانوران این جنگل کل، بز،  روباه، شوکا، مار، کرکس، شاهین، قرقاول، فاخته، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، پلنگ، خوک وحشی، خرس قهوه‌ای و گرگ است. جنگل ابر در محلی قرار دارد که ضخامت کوه‌های البرز کم می‌شود و ابرها گرفتار در پشت این دیوار از لابه لای دره به سمت جنوب سرازیر می شوند. که در نیمه های شب با سرد شدن هوا انگار جنگل بر روی ابرها سوار است که هرساله طبیعت گردان و گردشگران را به خود جلب می کند. و اقیانوس ابری که فضای آن را در بر می‌گیرد بسیار معروف است. در این منطقه فصل بهار و تابستان هوای معتدل است و فصل پاییز و زمستان بارش فراوان و هوا بسیار سرد است. بهترین زمان برای سفر به جنگل ابر اواخر فروردین ماه تا اواخر خرداد است.

بازار بزرگ سمنان

بازار بزرگ سمنان 180 سال پیش و در زمان پادشاهی قاجار ساخته شد. این بازار با بناهای کاملاً ایرانی با سقف های خشتی و آجری و متناسب با آب و هوای کویر در شهر سمنان ساخته شده است. مکان های مهمی که در بازار بزرگ قرار دارند گرمابه پهنه سمنان، تکیه پهنه، تکیه ناسار، مسجد جامع سمنان و امام زاده  یحیی بن موسی است. بازار عمومی دو بخش شمالی و جنوبی دارد در بخش شمالی بازار سه حمام قدیمی 5 مسجد و 4 کاروانسرای مخروبه  با 254 مغازه است. این بازار دارای سقف و طاق ضربی است. بخش جنوبی بازار که به بازار کوچک معروف است دارای 50 مغازه می باشد. و به خاطر نزدیکی به امامزاده یحیی بن موسی به بازار حضرت معروف است. در گذشته راسته بازار شهر و بازار حضرتی به‌صورت یک بازار به یکدیگر متصل بوده اند و بازار اصلی شهر شناخته می‌شدند اما شهرسازی و خیابان کشی در زمان پهلوی اول باعث شد تا بازار بزرگ به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می شود. در امتداد بازار جنوبی قسمتی است که به بازار شیخ علاءالدوله معروف است که از جنوب شرق خیابان امام تا گورستان قدیمی علمدار ادامه می یابد این بازار به دوره ایلخانی می‌رسد. که البته قسمت‌های زیادی از آن تخریب شده و بخش کوچکی از آن باقی مانده است. این بازار به بازار مرده ها معروف است چون در مسیر انتقال مرده ها برای دفن در گورستان علمدار بوده است.این بازار یکی از بزرگترین مرکز خرید این شهر به شمار می آید. در این بازار شما می توانید انواع مایحتاج خود را تهیه کنید. در بازار بزرگ سمنان می توانید جاجیم های زیبا و اشیا سفالی که جزو سوغات و صنایع دستی نیز هستند تهیه کنید.

آبشار نسروا

در 20 کیلومتری شمال شهر دیباج شهرستان دامغان آبشار بسیار زیبای نسروا قرار دارد. آبشار نسروا با زیبایی طبیعی و جذابیت خود گردشگران را که علاقه به طبیعت دارند به این منطقه می‌کشاند. برای رفتن به آبشار نسروا باید 9 کیلومتر از جاده اصلی دیباج به گلوگاه اولین جاده خاکی سمت راست خود را 12 کیلومتر برود تا به رودخانه و زمین سرسبزی برسید. بعد جاده کنار رودخانه را به سمت شرق 4 کیلومتر طی کنید تا به انتهای جاده و ابتدای ورودی تنگه و دره نسروا با درختان ارس و جریان آب برسید بعد مسیر تنگه و رودخانه را پیاده 45 دقیقه طی کنید تا در میان تنگه به آبشار های نسروا برسید. آبشارهای نسروا از دو آبشار جداگانه تشکیل شده است. محل اتصال دو رودخانه اگر به سمت جنوب بروید آبشار اول نمایان می شود. خود دو آبریز نسبتا مرتفع است که در پایین و درون تنگه بالایی قرار دارد. و مسیر شرق آبشار دوم را می بینید که آبشاری بلند و جذاب است و ارتفاع آن 22متر است جریان آب آن خنک و دائمی است و از دامنه کوه های مرتفع امام ابوالقاسم و کهشان تامین می شود. این آبشارهای زیبا ودیدنی در دل دره ی نسروا که در دل کویر مرکزی ایران است منطقه ایی جذاب و جالب برای گردشگران است.

پارک آبی گوت که مال

پارک آبی گوت که مال سمنان بزرگترین  پارک آبی سرپوشیده ایران است. پارک آبی 15 هزار متر مربع مساحت دارد و زیربنایی این پارک دارای 8  سیستم مستقل و متفاوت طراحی شده است. پارک آبی گوت که مال شامل:  استخر‌موج، سرسره تونل، سرسره سرعتی، جکوزی، سرسره پیچش، رودخانه آرام و خروشان، سرسره آهسته و سرسره کودکان است. یکی از جذاب ترین سرسره ها چاله فضایی می باشد که لحظه های هیجان انگیز و وصف نشدنی  را می توانید تجربه کنید. این مجموعه مجهزترین و کامل ترین سیستم تصفیه و نگهداری آب این پارک را دارا می باشد. میزان کلر آب استخر ها توسط دستگاه های تمام اتوماتیک در شبانه روز اندازه گیری می شود. سیستم های تصفیه آب و هوا سازی مجموعه توسط 14 دستگاه انجام می‌شود تا هوای پارک همیشه پاک با درجه حرارت مطلوب و مطبوع باشد.  افراد مجرب، متخصص و فنی ماهر در این مجموعه کار می کنند. از امکانات ویژه این مجموعه می توان به رستوران، کافی شاپ، نمازخانه، تعویض و مراقبت از کودک، ساندویچی، کمک های اولیه، سرویس بهداشتی، خروج اضطراری، تصفیه آب تا 4 برابر استانداردهای دنیا، سیستم هوشمند میکروب زدایی، فوریت پزشکی، استخر بزرگسالان، اتاق ماساژ، استخر کودکان، حمام‌ترکی، سیستم تهویه مطلوب، آزمایشگاه کنترل کیفیت آب را نام برد.
آدرس پارک آبی گوت که مال سمنان بلوار قائم، خیابان دانشگاه، مجموعه هتل و پارک آبی سمنان است. اگر به شهر سمنان سفر می کنید پیشنهاد می کنیم از این مکان تفریحی و پرهیجان حتما دیدن فرمایید. و ساعتی را به هیجان و لذت سپری کنید.

چشمه نگارمن

در 23 کیلومتری شمال غرب شاهرود و در 5 کیلومتری شمال غرب روستای نگار من چشه نگار من قرار دارد. آب چشمه از میان سنگ‌های آهکی بیرون می‌زند که باعث شده سختی کمی داشته باشد. آب چشمه قابل نوشیدن است. دمای آن 8 درجه سانتیگراد است. آب چشمه پس از پیمودن مسیری سبز برای آبیاری مزارع کشاورزی روستای نگارمن مورد استفاده قرار می گیرد. آب و هوای منطقه به دلیل کوهستانی بودن و اینکه در دامنه کوه واقع شده هوای بسیار معتدل در تابستان دارد و در زمستان هم سرد و خشک می باشد. روستای کوچک نگار من باغ‌های بزرگ میوه دارد. از نام های دیگر این روستا می توان به :نیگار من، نکارمن و نگار من نام برد. شغل اکثر مردم باغداری و دامداری است. روستای نگار من در دهستان خرقان و در بخش بسطام قرار دارد. از دیدنی ها و جاذبه های طبیعی روستا می توان به چشمه و آبشار نگار من اشاره کرد که در مسیر چشمه و آبشار درخچه‌های زرشک و گیاهان زیبای وحشی وجود دارد. رودخانه فصلی که از دامنه جنوبی کوه شاهوار به طول 15 کیلومتر است از چشمه نگار من سرچشمه می‌گیرد. و بعد از آبیاری زمین های کشاورزی در دامنه کوه های شاهوار و دشت ها به رودخانه تاش می پیوندد. این رودخانه از فصل تابستان خشک است.

آبشار اوبن

آبشار اوبن که به زبان محلی به معنی زیر آب است مرز بین استان های سمنان و مازندران است. ارتفاع آبشار از سطح تعریف حدود 1800 متر است. آب آبشار اوبن از چشمه‌های طبیعی بالا دست آبشار تامین می‌شود و بعد از جاری شدن بر روی زمین به شیرین رود و رودخانه تجن سرازیر می‌شود. آبشار اوبن در میان درختان سر به فلک کشیده و تنومند  جنگل های شمال ایران واقع شده است. این آبشار یکی از زیباترین و بکرترین آبشارهای ایران به حساب می‌آید. اوبن در جنگل دودانگه ساری قرار دارد. بهترین زمان برای سفر به اوبن فصل بهار و تابستان است. در پاییز هم این منطقه بسیار زیاد است اما چون این منطقه در ارتفاع بالا قرار دارد و ییلاقی بودن منطقه برای سفر توصیه نمی شود. برای رسیدن به آن باید کوهنوردی و جنگل نوردی کرد و از زیبایی های طبیعی منطقه لذت برد. حتما کفش مناسب بپوشید چون خزه های لیز و سنگهای لغزنده در طول مسیر شما برای رسیدن به آبشار وجود دارد پس مراقب باشید. در طول مسیر خود با مناظر حاشیه خط الراس سنگی کوه و برخورد کوه های سنگی با جنگل منظره های دیدنی و فوق العاده روبرو می شوید و مناسب برای عکاسی است. اقلیم منطقه دودانگه که آبشار در آن واقع شده است اقلیم آمبرژه برای ارتفاع پایین مرطوب سرد و برای ارتفاع بالا تر نیمه خشک و سرد است. نمای آبشار اوبن و بر روی خزه های سرسبز بسیار دیدنی است.

این آبشار تمام خزه ای زیبا را بولا نیز می نامند. این منطقه با پوشش گیاهی و جانوری خاصی که دارد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پوشش گیاهی آن که اطراف آشبار را نیز فرا گرفته انبوه و متراکم است و درختانی مثل راش و ممرز در آن بسیار است و گونه های دیگر مثل توسکای ییلاقی، بلند مازو و گیلاس وحشی است. و گونه های جانوری و کمیاب سمندر تاجدار جنوبی که از جانوران کمیاب است و همچنین شوکا، خرس قهوه‌ای، روباه معمولی، تشی کبک، سمور جنگلی، گرگ، شغال، مرال، پلنگ در این منطقه وجود دارد. آبشار اوبن و مسیر زیبای منتهی به آن پر از چشم اندازهای بکرا زیبا است و مکان مناسب برای دوستداران آرامش و گردشگران طبیعت می باشد. برای رفتن به آبشار اوبن از دو مسیر می توانید بروید مسیر اول: استان مازندران، شهرستان ساری، پل سفید، روستای سنگده. 
مسیر و دوم: استان مازندران، شهرستان ساری، منطقه دودانگه، روستای میانا است.

مسجد جامع سمنان

مسجد جامع سمنان یکی از آثار تاریخی با ارزش و قدیمی شهرستان سمنان است. که در طول تاریخ تغییرات بسیاری کرده است. به نظر عده ایی مسجد جامع در قرن نخست هجری و بر روی خرابه‌های آتشکده بنا شده است و سبک معماری آن معماری آذری است. بنای اولیه مسجد در زمان حکومت عبدالله بن عمر، ثروتمندان سمنان این مسجد را در شهر سمنان ساخته اند. مثلا گنبد باختری و شبستان شمالی آن را به با مار خواجه وند، خواجه نظام الدین و ابوسعید سمنانی در زمان سلطنت سنجر سلجوقی ساختند و شبستان جنوبی را شیخ رکن الدین علاءالدوله سمنانی در زمان اغون خان بنا کردند و در زمان فتحعلی شاه ذوالفقارخان مسجد را بازسازی و خرابی‌های آن را مرمت کرد. صحن مسجد مستطیل شکل است و طاق های ضربی شبستان شمالی بر روی 16 ستون مدور و قطور قرار گرفته است. مهمترین شبستانش که به شبستان زمستانی معروف است به سبک خراسانی ساخته شده در ضلع جنوبی مسجد است. شبستان دیگر مسجد شبستان ابا حرب بختیار است که در ضلع شرقی قرار دارد. مسجد جامع سمنان در سال 1310 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

بقعه پیغمبران

بقعه پیغمبران بر فراز کوهی بلند و در 18 کیلومتری شمال شرقی سمنان واقع شده است. از بین 124 هزار پیغمبری که از طرف خداوند مبعوث شده اند بقعه 5 پیامبر به نامهای بقعه ارمیای نبی سام و لام نبی در روستای ارمیان شاهرود، دانیال پیغمبر در روستای سوداغلن در بیارجمند شاهرود قرار دارد. جرجیس نبی در بیار جمند استان سمنان قرار دارد. بقعه لام و سام پیغمبر سمنان در 20 کیلومتری شمال شرق شهر سمنان واقع شده و مربوط به دوره قاجار است و شامل حرم، گنبد، ایوان و صحن می باشد. درباره ی بقعه اطلاعات دقیق و صحیحی وجود ندارد اما بر اساس اعتقاد مردم سمنان و کتیبه موجود صاحبان بقعه از فرزندان نوح بن پیغمبر هستند که به نام‌های سام النبی و لام النبی مشهور هستند. حرم این بقعه به شکل چهارگوش است و در گذشته بر روی قبور صندوق مشبک چوبی بوده است که از ضریح طلایی جای آن را گرفته است و فضای داخلی بقعه آینه کاری شده است.

بقعه پیغمبر از اماکن مهم مذهبی سمنان می باشد که همه ساله حاجت مندان و گردشگران برای زیارت به این منطقه می آیند. بقعه پیغمبران به دلیل قرار گرفتن بر روی بلندی کوه دارای جلوه های دیدنی با طبیعت زیبا است. پس سفر به این منطقه هم سیاحت است و هم زیارت است. این بقعه در سال 1380 به ثبت آثار ملی رسیده است. بقعه ارمیانی که در روستای ارمیان شهرستان میامی واقع شده است. در بین انبوهی از درختان چنار قرار دارد و در پایین این چنار ها جوی آب روان است. ارمیانی به نبی از پیامبران بنی اسرائیل ای است که بقعه این پیامبر در سمنان قرار دارد که واقعه مرگ و زنده شدنش بعد از 100 سال در منابع ذکر شده است.

روستای پاده

روستای پاده از توابع شهرستان آرادان در 2 کیلومتری شرق روستای اسلام آباد و چهار کیلومتری شمال شرقی شهرستان آرادان واقع شده است. پاده بر سر راه تاریخی ابریشم قرار دارد و بناهای تاریخی و سفرنامه های مختلف همراه خود دارد. به عقیده ی زمین های این روزها بسیار حاصلخیز بوده و مردم از آن بهره می‌بردند و همین خاطر به نام بهره ده معروف بوده است ولی در گذر زمان به پاده معروف شد. پاده تاریخی کهن و با شکوه در دل کویر است. از ویژگی‌های روستای پاده بافت قدیمی و تاریخی آن است که برخی ساختمانهایش قدمتش به یک قرن هم می‌رسد. خانه های روستای پاده به صورت سنتی و کاهگلی ساخته شده و قدم زدن در کوچه پس کوچه‌هایش جذابیت خاص خود را دارد. مردم این روستا تا 150 سال پیش در داخل قلعه زندگی می‌کردند. مهم‌ترین و قدیمی‌ترین اثر تاریخی پاده قلعه بزرگ آن است. این قلعه بلند با عظمت حدود یک هکتار است که از خشت و گل ساخته شده و در مرکز روستای پاده واقع شده است و دو دوره معماری پیش از اسلام و دوره اسلامی گذرانده است. دوره اسلامی آن به قرن 13 هجری می‌رسد و در سال 1381 به ثبت آثار ملی ایران رسیده است.

امامزاده سلطان ابوسعید که طبق عقیده ی عده ایی از فرزندان امام موسی کاظم علیه السلام است می‌رسد در این روستا قرار دارد. تکیه روستای پاده یکی دیگر از بناهای تاریخی پاده است که در سال 1300 هجری قمری ساخته شده است و بانی آن حاج علی همت بوده است. از دیگر آثار تاریخی روستای پاده آب انبار خونی است که در سال 1310 هجری قمری ساخته شده این بنا از آهک، سنگ و ساروج ساخته شده و از بناهای دوره قاجار است. از دیگر بناها و تاسیسات آبی پاده یخدان آن است و به دوره قاجار می‌رسد. بنای این یخدان گنبدی و از خشت و گل ساخته شده است. یخدان در تابستان های گرم یخ مردم پاد را تامین می‌کرده است. این یخچال در سال 1386 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. حمام کربلایی روستا که بیشتر از 120 از عمر آن می‌گذرد از سنگ و آهک و ساروج ساخته شده و بانی آن کربلایی خدیجه خانم صالحی بوده است. خانقاه پاده که سال 35 ساخته شده از دیگر بناهای تاریخی و بی نظیر این منطقه بوده و تا سال 60 نیز وجود داشته اما متاسفانه الان به جز مخروبه ایی از آن چیزی نمانده است. تابستان های منطقه بسیار خشک و طاقت فرساست. مردم روستای پاده با کشاورز هستند و به کاشت گندم، هندوانه، انار، خربزه و پنبه می پردازند. اگر در تابستان به این روستا آمدید از انجیرهای شیرینش غافل نشوید چون اینجا قطب تولید شیرین ترین انجیرهای ایران است.

آهوان سمنان

در 42 کیلومتری شرق سمنان روستای آهوان واقع شده است. کاروانسرای شاه سلیمانی یا آهوان یا کاروانسرای سنگی در این روستا قرار دارد. ساخت این کاروانسرا به دوره ی صفوی میرسد. بنای این کاروانسرا از سنگ و ملات و ساروج ساخته شده است و در گذشته اهمیت زیادی داشته است. کاروانسرا در منطقه ی سردسیر و کوهستانی آهوان است. این کاروانسرا که درسال 1097 هجری توسط شاه سلیمان صفوی برای استراحت زائران امام رضا(ع) که از این مسیر به سمت مشهد می رفتند ساخته شد اما به غلط کاروانسرای شاه عباسی نام گرفت. کاروانسرایی سنگی، مستطیل شکل و چهار ایرانی است و دارای 24 اتاق می باشد. کتیبه ایی از سنگ مرمر بر سر رباط کاروانسرا نصب شده بود که سال ها قبل ربوده شده است. از کاروانسرای آهوان فقط دیوارهای اطراف و قسمتی از دالان ورودی بزرگ جلوی آن به جا مانده است که به آغل گوسفندان دامداران تبدیل شده است. منطقه آهوان زمستان های سختی دارد و در اغلب موارد به بسته شدن جاده می انجامد. علت نامگذاری روستا به آهوان وجود آهوان فراوان در این منطقه بوده است. ولی عده ایی دیگر عقیده دارند در سفری که امام رضا(ع) از مدینه به مرو می رفتند در این منطقه توقف میک نند و ضامن آهوی ماده ایی می شود که در بند شکارچی بوده است به همین دلیل از آن زمان نام این روستا به آهوان معروف شده است.

جنگل اولنگ

جنگل اولنگ بهشتی در دل شاهرود که در 50 کیلومتری شمال شاهرود قرار دارد و یکی از زیباترین جنگلهای ایران است. جنگل اولنگ در امتداد جنگل های ابر و قطری قرار دارد. و از شمال به جنگل های گلستان از شرق و غرب و جنوب به ارتفاعات حوزه آبریز شهرستان شاهرود محدود می‌شود. این منطقه بین دو اقلیم مرطوب و نیمه مرطوب و اقلیم خشک و نیمه خشک قرار دارد. جنگل اولنگ شاهرود به عنوان یکی از مناطق نمونه گردشگری شناخته شده است. در این مکان مجموعه تاریخی بسطام و آرامگاه عارف شیخ ابوالحسن خرقانی، موزه باستانشناسی، حیات وحش و آبشار تنگه داستان در مسیر این جنگل قرارداد. پوشش گیاهی اولنگ مرتفعی و جنگلی است.

در بخش شمالی اولنگ جنگل خزری است و مهم ترین گونه های آن درختان و درختچه هایی مثل بلوط، ازگیل، کرکو، شیردار، ولیگ، ممرز، توسکا آزاد داغدان می توان اشاره کرد و بخش مرتعی آن که در جنوب جنگها قرار دارد و شامل گونه هایی مثل: گراس های چند ساله، استیپا، فستوکا، اگریوپایرون، برموس، چوبک، برمنه، سالویا، آویشن را می توان نام برد. در این منطقه گونه‌های جانوری بسیاری از پستانداران، خزندگان و پرندگان را شامل می‌شود از جمله: خرس قهوه‌ای، پلنگ، خوک وحشی، خرگوش، کل، بز، شوکا، روباه، شغال، گرگ که به خاطر شرایط جنگل و امکان پناه گرفتن حیوانات، مشاهده بسیاری از حیوانات برای گردشگران مقدور نمی باشد و علاقمندان با شرایط خاص می‌تواند حیوانات این جنگل را مشاهده کنند. از پرندگان اولنگ نیز می‌توان به: عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، قرقاول، فاخته، بلدرچین، کبوتر جنگلی اشاره کرد. ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا و پایین بودن درجه حرارت در فصل گرما و وجود چشمه‌های فراوان با پوشش گیاهی متنوع از خصوصیات النگ می باشد. همچنین سرچشمه رودخانه قره چای رامیان از ارتفاعات اولنگ سرچشمه می گیرد. با اینکه این جنگل کمتر شناخته شده است اما از آسیب و تخریب در امان نمانده است به خصوص بعد از کشف معدن زغال سنگ در این منطقه و جاده‌ای که از میان جنگل عبور کرد و موجب تخریب درختان جنگل شد. 

غار دربند

غار دربند در 15 کیلومتری شمال سمنان قرار دارد. غار دربند در شهرستان مهدیشهر که به سنگ سر نیز معروف است واقع شده است. غار دربند در دامنه جنوبی کوه لهرد و دو کیلومتری شمال منطقه گردشگری دربند شهرستان مهدیشهر قرار دارد. طول آن به 114 متر و عرضش به 2 الی 36 متر می رسد. غار دربند قدمتی 140 میلیون ساله دارد و یکی از بزرگترین غارهای آهکی ایران است. استلاگمیت این غار با ارتفاع 14 متر در ایران بی نظیر است. این غار اولین بار در سال 1327 توسط گروه کوهنوردی کشف شد. در ابتدا این غار فقط جنبه ورزشی داشت و کوهنوردان از آن استفاده می‌کردند. اما در سال 1335 عده ایی کوه نورد مقداری اشیا و زیورآلات قدیمی در این غار پیدا کردند و همین امر باعث شد تا مسافران زیادی به این منطقه بیایند و به جستجوی اشیا قیمتی بپردازند. در سال 1390 باستان شناسانی که به غار رفته بودند مقداری سکه ی تاریخی در این غار کشف کردند. و بعد از تحقیقات متوجه شدند آثار به دست آمده مربوط به سده پنجم هجری قمری و سکه های طلایی به خط کوفی به دوره ی سلجوقی برمی گردد. این غار آهکی با توده ایی سفید خاکستری چرکدار و با شکل عمومی بیضوی متعلق به دوره کرتاسه از دوران سوم زمین‌شناسی سوم است. در این غار به علت رطوبت زیاد هوا قسمت زیادی از آن را گل لغزده در بر گرفته است که جدای زیبایی آن رفت و آمد به آسانی امکان پذیر نیست. برای دسترسی به این غار فقط یک راه وجود دارد که بعد از عبور از مهدیشهر باید مسیری 2 کیلومتری به سمت شهمیرزاد بروید. سمت چپ جاده‌ای به سمت شمال کوهی وجود دارد که در امتداد آن تابلوی غار تاریخی دربند نوشته شده است. اگر در فصل‌های گرم سال به این منطقه بروید از هوای بسیار خنک داخل غار می تواند لذت ببرید. هوای درون غار 10 درجه خنک تر از هوای بیرون غار است. در غار قدیمی دربند می‌توانید آثاری از سکونت انسان در دوره های مختلف تاریخی را مشاهده کنید و از آن لذت ببرید.

تنگه زندان سمنان

تنگه زندان در 53 کیلومتری شمال شهر دامغان و 17 کیلومتری شرق شهر دیباج قرار دارد. تنگه زندان از جمله جاذبه‌های نمونه کوهستانی شهرستان دامغان است. جهت اصلی این تنگه زیبا جنوبی شمالی بوده است و در دامنه‌های جنوبی کوه سترک کهکشان واقع شده است.  تنگه تنگ با عرض 10 متر و دیوارهای سنگی و سخت و بسیار بلند به ارتفاع 50 متر است به خاطر همین خصوصیات به تنگه زندان معروف شده است. در کف منطقه آب سرد و گوارا چشمه سار بالادست جریان دارد. آبشارهای زیبای نسروا که بخشی از طبیعت بسیار زیبای منطقه است در تنگه زندان واقع شده است که در 20 کیلومتری شمال شرقی دیباج است.

تنگه زندان دارای شیب بسیار زیادی است. همین باعث شده تا عشایر نتوانند از آن عبور کنند. عوامل طبیعی منطقه باعث شده تا این منطقه بکر و دست نخورده باقی به ماند و از دست آسیب ها و تخریب های انسانی در عمان باشد. در تنگه 10 آبشار وجود دارد. از مهمترین آنها دره عشق، تونل کوهرنگ، آتشگاه و تنگه زندان است. از دیگر آبشارهای معروف آن آبشار دودی یا کرودیکن است. که بعد از سرازیر شدن از دل صخره ها به رودخانه سبز کوه سرازیر می شود و به رودخانه کره پس می ریزد. بهترین فصل سفر به تنگه زندان فصل اردیبهشت تا مرداد است که طبیعتش چند برابر زیبایی دارد و دیگر فصلهای سال به خاطر موقعیت منطقه با دشواری زیادی مواجه می‌شود. چون در فصل زمستان آب و هوای سردی دارد، هوا زود تاریک می‌شود، بادهای شدید فصلی میوزد و مشکلاتی مثل ریزش کوه و صخره ها نیز وجود دارد. در فصل بهار و تابستان در تنگه زندان و محیط اطرافش گیاهان زیادی می روید. پوشش گیاهی منطقه متنوع است. به خصوص گیاهان دارویی مثل: آویشن، زیره، زرشک کوهی، اشتل غاز که در این منطقه می رویند. در مسیر رفتن به تنگه با دشت گلهای شقایق و بابونه روبرو می شوید. از گونه‌های گیاهی غنی منطقه: اسپند، بادام کوهی، گرمنه، گون، اسپرس، درمنه کوهی، بومادران، خارشتر، گزنه است و از گونه‌های جانوری آن: خارپشت، بالابان، تیهو، میش، لاشخور، گراز، قرقاول، شاهین و چکچک است. تنگه زندان با عرض 10 متر و ارتفاع 80 متر شکلی وی است.

گنبد پیرعلمدار

بقعه پیر علمدار آرامگاه ابی جعفر محمد بن ابراهیم پد یکی از فرمانروایان حکومت آل زیاد است. این آرامگاه به دستور بختیار بعد از فوت پدرش در سال 417 هجری قمری توسط حاجی حسین مشهور به بنای دامغانی ساخته شد. این بنا مربوط به سده 5 هجری قمری است. و در سال 1310 به ثبت آثار ملی ایران رسید. این برج در شرق شهر دامغان در محله خوریا نزدیک مسجد جامع و مدرسه حاج فتح علی بیگ واقع شده است. این بقعه به صورت برج مدور آجری با گنبد مخروطی پیازی شکل ساخته شد.

ویژگی این برج به خاطر کتیبه ایی زیبا با خط کوفی مشبک است.  این بقعه یکی از آثار تاریخی دامغان در استان سمنان است و از لحاظ تاریخی و هم معماری اهمیت دارد. برج پیر علمدار بعد از برج گنبد کاووس دومین برج قدیمی و کهن ایران است. ارتفاع این برج 13 متر و گنبد آن با قطر 4/5 متر است. زیباترین جلوه معماری برج ورودی آرامگاه است. که به صورت غار مستطیلی شکل طراحی شده و شامل: سر در و تزئیناتی چون کتیبه، هواشی، گچ بری و ستون های پیل پا مانند است. چشمگیرترین بخش آرامگاه را روی نوار حاشیه قوس سر در خواهید دید. کتیبه های تزئینی که روی آنها بقایای نوشته هایی با گچ بری زیبا قابل تشخصی است. این برج از نخسین بناهایی است که در آن نقش برجسته ی آجر چینی برای خارج کردن نمای ساختمان از رخ های هم شکل و یکنواخت استفاده شده است. بدنه ی استوانه ایی برج دو بخش است. بخش پایینی که از ارتفاع کلی برج را به خود اختصاص داده، آجر کاری ظریف و ساده بدون بند کشی دارد. در این بخش فقط دروازه ورودی بنا جا گرفته است. نمای خارجی برج با گنبد دوار آجری کم خیز از نمونه های معماری قرن پنجم هجری قمری ایران است. این بنا در فضای داخل و خارج طرحی دایره ایی شکل دارد. آرامگاه پیر علمدار از جمله بناهای تاریخی شهر دامغان است که به برج معروف شده و یکی از بهترین نمونه های معماری آرامگاهی است. اگر اهل تاریخ و گشت و گذار در جاذبه های گذشته را دارید و از دیدن بناهای قدیمی لذت می برید. برج علمدار دامغان بهترین گزینه است. 

کویر ریگ جن 

در جنوب سمنان شرق دریاچه نمک شمال انارک و غرب جندق کویر ریگ جن قرار دارد. ریگ جن منطقه ایی کویری و پر از تپه های شنی و اطراف آن باتلاق های نمکی است. در ریگ جن چشمه یا آب چله وجود ندارد. علت اینکه این منطقه به ریگ جن معروف است به خاطر عدم وجود منابع آب در پهنه وسیع ریگ جن و وجود موانع طبیعی مثل تپه های ماسه مرتفع، باتلاق های نمکی دسترسی انسان به آن مقدور نیست و همین امر باعث شده در طول تاریخ این منطقه پهناور از انسان مخفی بماند به همین دلیل نام جن را بر آن گذاشته اند. همچنین وجود گرمای بسیار زیاد در این منطقه و اینکه در قرآن جنس جن از گرما و آتش است در انتخاب این نام بی تاثیر نبوده است. ریگ جن شگفت انگیزترین و اسرارآمیز ترین و ترسناک ترین منطقه ایران است. ریگ جن باتلاق های وحشتناکی دارد که مرگ را برای هر موجود زنده ایی به همراه دارد. نمک زار های این منطقه محل مرگ و دفن موجودات زیادی بوده است. زیر بنای ریگ جن دشت فرسایش یافته است که تپه های ماسه ی برفان و تپه های ماسه ی هرمی آن را اشغال کرده است.

ریگ جن دارای رسوبات نمکی بسیار است که عمده رسوبات و مواد فرسایشی آن از دامنه های فرسایش یافته ی البرز شکل گرفته است. سون هدین در سال 1900 ریگ جن را کشف کرد در سال 1930 هم آلفونزگابریل از نزدیکی آن گذشت اما هیچ کدام نتوانستند به این بخش کویر بروند تا اینکه در سال 1997 کویرشناس توانست با هواپیما از بالای ریگ جن عبور کند و ثابت کند چیز شگفت انگیزی در ریگ جن وجود ندارد. علی پارسا در سال 1998 با ماشین وارد ریگ جن شد بعد از او کویر نوردان با تجهیزات کامل از ریگ جن گذشتند. اختلاف زیاد دمای شب و روز و خرد شدن سنگ ها در اثر این اختلاف که به گریه سنگ معروف است از عوامل متافیزیکی به شمار می آید. وسعت ریگ جن از شمال شرق به جنوب غرب است. ریگ جن از جنوب به انارک از شرق به منطقه جندق و از شمال شرق به کوه گوگرد و از غرب به پارک ملی کویر میرسد. اگر تا به حال کویرنوردی نکرده اید برای اولین بار به این منطقه نروید. و اگر کویرنورد هستید و حرفه ایی حتما گروهی و با تجهیزات به این منطقه بروید. 

 جنگل دشت شاد

در 180 کیلومتری شمال شرق شاهرود جنگل دشت شاد واقع شده است. این جنگل زیبا و سرسبز در بخش کالپوش شهرستان میامی قرار دارد. روستای دشت شاد یکی از جذابترین مناطق دیدنی شاهرود به شمار می آید. دشت شاد خوش آب و هوا و وسیع است. و چون در بخش کالپوش قرار دارد در فصل بهار با دشت های پر از شقایق و در شهریور با گل های آفتاب گردان و منظره های زیبایش روبه رو می شوید. این منطقه سرسبز 14 هزار هکتار جنگل و دشت است. ویژگی دشت شاد سطح ناهموار آن است که در بهار با رنگ قرمز شقایق هایش و در تابستان با رنگ زرد گل های آفتاب گردانش شما را به شوق می آورد تا از تماشای این دشت لذت ببرید. جنگل دشت شاد مرز مشترک استان سمنان، گلستان و خراسان شمالی است. پوشش گیاهی دشت شاد غالبا جنگلی است و گونه های درختی آن درختان جنگلی پهن برگ خزری است. گونه های جانوری جنگل دشت شاد متنوع است و اغلب گونه های جانوری مختلف: پستانداران، پرندگان، خزندگان، دوزیستان و ماهی ها را شامل می شود. این منطقه از نظر اقلیمی نیمه خشک تا نیمه مرطوب محسوب میشود. در واقع اقلیم نیمه مرطوب آن از یک سو و وضعیت زمین های کشاورزی که با کشت گونه های گیاهی مشخص میشود باعث شده تا پوشش گیاهی این دشت از شرایط ویژه برخوردار باشد. اما ویژگی برجسته آن که به عنوان امتیاز گردشگری منطقه محسوب می شود های شقایق و آفتاب گردان آن است. 

گرمابه پهنه

یکی از وسیع ترین حمام های سنتی ایران که قدمتی 600 ساله دارد گرمابه پهنه است. حمام پهنه در میان مسجد جامع و امام زاده یحیی قرار دارد به همین خاطر به آن حمام حضرت نیز می گویند. این گرمابه در سال 856 هجری قمری در زمان پادشاهی ابوالقاسم بابرخان پادشاه تیموری و به دستور وزیرش خواجه غیاث الدین بهرام سمنانی ساخته شد. و در سال 1312 هجری قمری در زمان پادشاهی مظفرالدین شاه به دستور حاج ملاعلی حکیم الهی به تعمیر و تجدید بنای آن اقدام گردید. حمام پهنه 1000متر مساحت دارد که در شمال غربی تکیه پهنه واقع شده است و دو در ورودی یکی برای خانم ها و یکی برای آقایان دارد. از ویژگی خاص این گرمابه سر در زیبا و کاشی کاری آن است که در بالای درب ورودیه گرمابه اشعاری به خط نستعلیق خوانا و استادانه نوشته شده است. ساختمان حمام از سه قسمت تشکیل شده است: قسمت اول رختکن یا سربینه است که به وسیله یک کشتی کوچک قسمت دوم و سوم که گرم خانه و خزانه است وصل می شود. در این حمام فضایی در ورودی آن ساخته شده بود که هم از خارج شدن هوای گرم و ورود هوای سرد جلوگیری کند و به اصطلاح مردمی که به حمام می آمدند دو هوا نشده و مریض نشوند. این اثر تاریخی در سال 1353 به ثبت آثار ملی ایران رسیده است. حمام در سال 1373 به موزه ی محلی، باستان شناسی، مردم شناسی با یک سری بازسازی تغییر کاربری داده است. اسکلتی که متعلق به مادر و جنینی در شکمش می باشد و مربوط به 4500 سال پیش است در این موزه نگهداری می شود. 

بسطام

در 6 کیلومتری شمال شرقی شاهرود شهر بسطام قرار دارد. شهر بسطام از شمال و شمال غرب به استان گلستان، از شرق به میامی و دشت کویر و از غرب به رشته کوه های شاهوار و شهر مجن وصل می شود.  شهر بسطام قدمتی 9000 ساله دارد و نشانه های آن را در تپه سنگ چخماخ می توان یافت. بسطام قنات های بسیاری دارد که قدمت برخی از آنها مثل قنات صادق خان به 500 سال هم می رسد که اصلی ترین منابع تامین آب شهر بسطام را انجام می دهند. آب این قنات ها در تابستان خنک و در زمستان گرم است. تاریخ این شهر به قبل از ورود اسلام به ایران می رسد. آب و هوای بسطام در تابستان مطبوع و در زمستان سرد است. بسطام به عنوان شهر نمونه گردشگری انتخاب شده است. بسطام در گذشته و در دوره ی عباسی یکی از مهم ترین شهرهای ایالت قومس بوده است. بانی این شهر وستام معروف به مباشر طاق وسطام کرمانشاه بوده است. اما عده ایی از مورخین بر این عقیده هستند بسطام در زمان فرمانروایی خسرو پرویز توسط سردار معروف وی به نام بسطام بنا شده است.

بسطام بعد از حمله مغول کم کم رو به ویرانی رفت. بسطام دیدنی های تاریخی بسیاری دارد. در کنار جاذبه های طبیعی، بسطام شهری با چنارهای تنومند و باغهای میوه به خصوص زردآلو که سرتاسر بسطام را فراگرفته است و درامد مردمش از این راه می گذرد. از دیگر محصولات این شهر: برگه زرد آلو، تفتان، کماچ، شیرمال، کاک محلی، لواشک و انواع خشکبار است. بسطام شهری تاریخی است و نوع معماری بناهای آن گچ بری و کاشی کاری است که این بناهای تاریخی را با ارزش تر کرده است. از بناهای تاریخی شهر بسطام می توان به صومعه بایزید، گنبد غازان خان، آرامگاه بایزید بسطامی، مسجد شیخ بسطامی، منار سلجوقی، مدرسه شاهرخی، آرامگاه آل کرت، دالان و ایوان الجاتیو، تکیه دولت، مسجد جامع بسطام، آرامگاه گمنام، برج کاشانه بسطام، حمام قدیمی قطری و امام زاده سرادین را نام برد. از نام های قدیمی بسطام می توان به وسیتهم، وسیتاخما وسطام اشاره کرد. از بزرگ مردان بسطام می توان به بایزید بسطامی صوفی و زاهد مشهور عبدالرحمان بن محمد بسطامی کاتب و مورخ نویس قرن 9 ، ابو محمد بایزید بسطامی فقیه و عارف اسلامی، علاءالدین مصنفک متکلم و فقیه حنفی قرن نهم، علی بن طیفور بسطامی مورخ و ادیب قرن یازدهم، عمربن محمد بسطامی محدث و صوفی قرن ششم، ابو محمد بایزید بسطامی فقیه و عارف امامی قرن دهم و هدایت الله بسطامی فقیه امامی قرن سیزدهم و همچنین فروغی بسطامی و عارف بسطامی اشاره کرد.

زیستگاه توران

پارک ملی و پناهگاه حیات وحش توران یا خارتوران با وسعت یک میلیون هکتار یکی از 13 ذخیره گاه زیست  در ایران است وی ک محدوده حفاظت شده است که پارک ملی 8%، منطقه محافظت شده 75% و حیات وحش 17% کل مساحت منطقه را تشکیل می دهد. پارک خارتوران در جنوب شرقی شهرستان شاهرود در انتهای شرقی استان سمنان و قسمتی از بخش شرقی آن در سبزوار استان خراسان رضوی قرار دارد. این پارک از تنوع زیستی گیاهی و جانوری بسیاری برخوردار است. یوزپلنگ آسیایی در آفریقای ایران لقبی است که به پارک خارتوران داده شده است. این منطقه بین سه کوه به نام: شتر کوه و در غرب، کوه پیغمبر و کوه قلعه بالا در شمال غربی قرار گرفته است. گونه های جانوری پستاندار این پارک: گربه وحشی یا دشتی، پلنگ، یوزپلنگ، کفتار، روباه معمولی، گرگ، شغال، پازن، قوچ وحشی، جبیر، آهو، کاراکال و گورخر است. از گونه پرندگان این پارک: تیهو، بلدرچین، عقاب دشتی، یاکریم، کبوتر چاهی، دم جنبانک ابلق، سبزه قبا هندی، هوبره، زاغ بور، دلیجه، شاه‌بوف، سنگ چشمه دم سرخ و گنجشک معمولی را نام برد. از گونه خزندگان نیز می‌توان به سمندر اسکلنیک‌ها و آگاماهلو، بزمجه و لاکپشت ها، کفچه مار، مار زنگی، افعی شاخ دار انواع مارهای جعفری سوسمار را اشاره کرد. پوشش گیاهی منطقه توران: خارشتر، گون، گز، کاروان کش، درمنه، تاغ و قیچ است. ذخیره گاه زیست کره توران دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک است و در ناحیه فلات ایران و آناتومی قرار دارد و از نظر منطقه رویشی رستنی ها در ناحیه ایران-توران قرار می‌گیرد. 
مهمترین رودخانه توران کال شور است که به خاطر نمک فراوان قابل آشامیدن نیست از چشمه های مهم توران نیز می‌توان به چشم غریبه، پونیدر، ملحه، بهاندر، کال مرا، بغلو، تلخاب، لکن، شاه چشمه، چشمه پریه، چشمه ماجراد، هنی، نیستانه، سی تل، افغانی‌ها، ابوالحیی  و چشمه عزیز اشاره کرد.

شهمیرزاد

در 28 کیلومتری شمال سمنان و در سنگسر شهری زیبا و تاریخی به نام شهمیرزاد قرار دارد. شهری خرم و سرسبز در شمال سمنان که بزرگترین باغ‌های گردوی دنیا را در خود جای داده است. به شهمیرزاد بهشت گمشده کویر نیز می گویند. شهمیرزاد آباد ترین و سرسبزترین شهر طبرستان است و تاریخش به سه هزار سال قبل و به دوره اشکانیان می‌رسد. شهمیرزاد در کتب قدیمی نام های مختلفی از جمله: شهمار، سهار، شهار، شامار، چهارکوه، کهر و شمرزاد دارد. شهمیرزاد شهری با درختان سیب و گردو و درختان سپیدار بلند قامت در کنار خیابان هایش است. جاذبه های گردشگری شهمیرزاد قلعه‌های تاریخی آن است مثل: شیر قلعه که به دوره اشکانیان برای حفاظت از راه ابریشم ساخته شده است. دژ وهل یا قلعه سنگی یکی دیگر از قلعه های این روستا است که به دوران قبل از اسلام می رسد. از دیگر دیدنی های شهمیرزاد آبشار روزیه چاشم است که در مسیر شهمیرزاد به خطیرکوه واقع شده و هوای خنک و معدنی معروفی دارد. درخت گردو که به کمان رستم معروف است به 13 قرن پیش می‌رسد و در آثار معنوی ایران به ثبت رسیده و 15 متر ارتفاع دارد. چشمه های هفت چشمه و سرچشمه که در شمال شهمیرزاد قرار دارد و محله  بلبل دره که به خاطر صدای بلبل هایش به این نام معروف شده است، قلعه نیزوا مرتفع ترین قلعه منطقه و دومین قلعه بلند استان سمنان است و علت این که به این نام شناخته شده وزش دائمی بادهای شدید در منطقه است. خانه تاریخی امین الرعایا از جمله بناهای تاریخی دوره قاجار است. قلعه ازم که در شمال غربی شهمیرزاد قرار دارد و جزو قلعه های رشته کوه البرز است.

منطقه حفاظت شده پرور که در مسیر شهمیرزاد که در مسیر ساری واقع شده است تحت تاثیر آب و هوای شمال البرز و شرایط جوی فلات مرکزی ایران است. از دیگر دیدنی های شهمیرزاد: پارک کوهستان و منطقه ییلاقی های آن: چاشم، کولیم، کاورد فینسک، خطیرکوه، ملرد، فولاد محله، آسوران، رودبارک، ده صوفیان، جاشلوبار است و محوطه تاریخی گنبد آب خزند از جاذبه های دیدنی شهمیرزاد است. شهمیرزاد از نظر زمین شناسی به داران به دوران سوم می رسد و سنگ های رسوبی و آهکی و معادن گالن، کلسیت، سولفات، کمی کربنات سدیم، باریت، سنگ گرانیت و سیلیس، دولومیت و کوارتزیت بر آن یافت می شود. شهمیرزاد  تولید کننده گردو و آلو است.

از محصولات شهمیرزاد: گندم، شبدر، یونجه، جو، چغندر، سیب زمینی، آلو، به، گلابی، سیب، بادام، قطره طلا و برغانی، گوجه سبز، غوره انگور، زردآلو، آلبالو، بیدمشک،حبوبات، صیفی و سبزیجات را می‌توان نام برد. آب و هوای شهمیرزاد در زمستان سرد و در تابستان معتدل است و از لحاظ پوشش گیاهی منطقه ای سبز به شمار می‌رود. در شهمیرزاد درخت ها را مهر دختران تازه عروس می کند. درخت ها گردوی چند هزار ساله در خانواده های اصیل شهمیرزادی یک درخت گردوی مهریه دختران است و بر این عقیده هستند که با درختان گردو که به میخ طلا می‌گویند به زمین متصل شده است. گویش مردم شهمیرزاد مازندرانی است. از مشاهیر شهمیرزاد می توان به استاد ذبیح الله صفا اشاره کرد. این شهر با جاذبه های دیدنی اش بهترین گزینه برای گردش و سفر می باشد.