گردشگری و محیط زیست چه ارتباطی دارند

گردشگری سازگار با محیط زیست

هدف از گردشگری تنها دیدن جاذبه ها و تفریح نیست بلکه در کنار لذت بردن از طبیعت حفاظت از محیط زیست و به ویژه رساندن فایده به طبیعت و استفاده به نحو احسن از جاذبه های گردشگری حائز اهمیت است که از آن به عنوان گردشگری دوستدار محیط زیست تعبیر می شود.

اکوتوریسم یا همان بوم گردشگری و طبیعت گردی، نوعی از گردشگری و تفریح است که در این نوع از گردشگری، گردشگران به مناطق طبیعی، زیبا و بکر جهان سفر می کنند و از مناطق و طبیعت لذت بخش آنجا لذت می برند و با تماشای گیاهان، پرندگان، از این زیبایی های طبیعی بیش از بیش بهره می برند.
در این نوع از گردشگری در کنار تماشای طبیعت به آموزش حفاظت از محیط زیست و رساندن منفعت برای جامعه محلی پرداخته می شود.

اثر گردشگری بر محیط زیست

گردشگران عزیز باید بدانند که حفاظت از محیط زیست بسیار حائز اهمیت است و بایستی بیش از پیش در حفظ و نگهداری آن دقت به عمل آید. به عنوان مثال آیا می دانید ضایعه های پلاستیکی چه بر سر محیط زیست می آورند؟ آیا می دانید این ضایعات پلاستیکی بر منابع طبیعی و به خصوص اکوسیستم های دریایی اثر مخرب و جبران ناپذیری می گذارد؟
از مهم ترین موارد حائز اهمیت در گردشگری محیط زیست این است که گردشگران عزیز در حد امکان سعی کنند مواد غذایی، میوه و ...را به طور مستقیم از بازارهای محلی خرید کنند و اگر بتوانند از ظروف پلاستیکی و کیسه ها استفاده مجدد داشته باشند کمک شایانی به محیط زیست کرده اند.

سفر سبز یا اکوتوریسم به سفری اطلاق میشود که در آن به محیط زیست و فرهنگ منطقه سفر شده هیچ خدشه ای وارد نشود. 
لازم به ذکر است سفر سبز معادل های دیگری نظیر مسافرت مسئولانه و سفر پایدار دارد که امروزه با افزایش مواجه است. تمامی این معادل ها هر کدام معنی مختلفی را دارا هستند اما نکته حائز اهمیت و مشترک این معانی ها آن است ک همه آنها به حفاظت از محیط های فرهنگی و طبیعی که مسافران از آنها بازدید میکنند میپردازند.
تمامی انسان ها برای تنفس به هوای سالم و اکسیژن نیازمندند و این هوای سالم به دست نمی آید مگر با نگهداری و محافظت همه جانبه و همگانی مردم از محیط زیست اطراف خود چه در شهر خود و چه در سفر های تفریحی.
شهر یا کشوری که برای مقصد یک سفر انتخاب میشود سود کلانی را برای خود در پی دارد اما در مقابل آسیب های جبران ناپذیری نیز به محیط زیست محلی آن وارد خواهد شد.به دلیل اینکه اقتصاد بسیاری از کشور ها و مناطق و شهر ها وابسته به مسافران و گردشگران است بنابراین نمیتوان پذیرای مسافران نبود و اجازه ورود را به آنها نداد.
با پیاده سازی قواعد و راه کار های اساسی و رعایت آنها میتوانیم آسیب رساندن به محیط زیست را به حداقل برسانیم.

در کشور عزیزمان ایران زمانی که بوی نوروز استشمام میشود اکثریت خانواده های ایرانی چمدان و کوله بار خود را آماده و با انتخاب مقصد راهی سفر می شوند بدون آنکه از سفر خود هدفی جز تفریح داشته باشند و بدانند که سفر پاک به چه نوع سفری اطلاق میشود.
به دلیل رعایت نکردن و عدم آگاهی بسیاری از مسافران سفر ها آثاری به جز زخم بر طبیعت و تخریب و از بین بردن آثار تاریخی ندارد.
آموزش سفر پاک و هدفمند از جمله آموزش هاییست که جامعه نیازمند آن است زیرا این نوع سفر در میان مردم جایگاهی ندارد و نهادینه نشده است.
سفر پاک سفری است که در آن کوچکترین آسیب رسانی به زیبایی های آفرینش، میراث فرهنگی و محیط زیست وارد نشود و قبل از سفر اطلاعات کافی راجع به مقصد سفر کسب شود تا زمان، هزینه، انرژی و سوخت نیز به بهترین نحو ممکن استفاده شود.

گردشگری سبز

توریسم سبز یا همان گردشگری سبز در شرایط کنونی که جهان در معرض انواع و اقسام تهدیدات قرار گرفته است به عنوان راهکاری برای پایداری و توسعه این صنعت مورد توجه بسیاری از کشورها بخصوص کشورهایی که به عنوان توریستی ترین کشورها شناخته شده اند قرار گرفته است.
گردشگران عزیز بایستی توجه داشته باشند که محیطی که در آن قدم می نهند را با انواع آلاینده های محیطی مانند کیسه های پلاستیکی، زباله ها، فیلتر های سیگار، بطری و شیشه های نوشابه و آب و مواردی از این قبیل آلوده نکنند و در صورت مشاهده آنها نسبت به جمع آوری و پاکسازی محیط از آنها اقدام نمایند و پیشتاز فرهنگ سازی برای تحقق سفر های بدون آلاینده باشند.

در نهایت باید بگوییم گردشگری و سفر به مناطق بکر جهان زیباست و حال دل آدمی را شاد می کند پس بهتر است این شادی را برای مناطق آن منطقه ای که به آنجا سفر می کنیم نیز به ارمغان بیاوریم و این عمل ممکن نیست مگر با رعایت اصول و قوانین طبیعت گردی و به یاد داشته باشیم تنها چیزی که بعد از برگشت ما در آن مکان بایستی جا مانده باشد حال خوب مردم محلی و در آمد قابل توجه برای آن منطقه است.