شیراز کجا بریم+ جاهای دیدنی شیراز+ عکس
باغ ارم شیراز
یکی از مناطق گردشگری شیراز باغ ارم آن است. سندی مبنی براینکه این مکان چه زمانی ساخته شده در دست نیست. در آمارها که کشف شده این باغ سرسبز به دوران سلجوقیان و آل اینجو میرسد.
در دوران حکومت زندیه کریم خان زند برای احیا و بهسازی آن تلاش می کرد. این باغ آنقدر سرسبز و پرگل است که میتوان به عنوان نمایشگاه از آن استفاده کرد.
این باغ مقر سران ایل قشقایی در زمان قاجار و پهلوی بود تا زمانی که آنها به طرفداری از مصدق برخاستند که بعد از آن این باغ مصادره شد.
یک عمارت دیگر توسط حسین علی خان نصیر الملک در زمان ناصرالدین شاه پایه گذاری شد که با فوت حسن علی خان خواهر زاده اش ابولقاسم خان نصیر الملک امور ساخت این باغ ارم را در دست گرفت و عمارت را که امروزه قابل مشاهده است را تکمیل کرد.
باغ عفیف آباد شیراز
باغ عفیف آباد که با نام باغ گلشن نیز از آن یاد می شود یکی از مکان های تاریخی شیراز است که باید حتما از آن بازدید کنید.برای دیدن از آن باید به محله عفیف آباد واقع در بلوار ستارخان شیراز بروید. این باغ اکنون به عنوان بزرگترین موزه سلاح خاورمیانه زیر نظر ارتش است. این باغ توسط میرزا علی محمدخان قوام الملک دوم در سال 1284 ه.ق ساخته شد که یکی از مناطق اعیان نشین شیراز همین محدوده باغ عفیف آباد است.
باغ عفیف آباد یکی از زیباترین باغ های شیراز است که مساحت آن به 127000 متر مربع میرسد. در دوران صفویه از جمله باغ های مهم و گردشگاه پادشاهان بوده است. میرزا علی خان قوام الملک در دوره سلطنت قاجاریه این باغ را خریداری و به نوسازی باغ پرداخت. این باغ در اوخر سلطنت قاجاریه به دسته عفیفه خواهرزاده سازنده باغ میرسد و بهسازی گسترده ایی روی آن انجام داد به همین علت این باغ با نام عفیف آباد معروف است.
حافظیه
حافظیه آرامگاه حافظ شیرازی است که قبلا با نام «تِکْیهٔ حافظ» از آن یاد می شد. حافظیه درقسمت شمالی شیراز و درجنوب دروازه قرآن قرار دارد. مساحت آن 19000 متر مربع است. اولین کسی که به آرامگاه حافظ لقب «حافظیه» را داد، اوحَدی بَلْیانی است.
در قرن هشتم هجری شمسی درسال856 تقریبا 65 سال پس از فوت حافظ فرماندارِ تیموریِ فارس، ابوالقاسم میرزا بابُر بن بایسُنقُر به وزیر خویش شمس‌الدین محمد یغمایی دستور دادتا بنایی به شکل گنبد بر روی قبر حافظ در باغ مصلی بسازد. در جلوی باغ هم حوض بزرگی ساخت که از رودخانهٔ رُکن‌آباد پر شده بود. دوبار این بنا ترمیم شد اول در دوران شاه عباس اول صفویه و بار دوم به دستور نادر شاه افشار ترمیم شد. تا اینکه در سال 1314 هجری شمسی آخرین اقدام مهم برای بهسازی حافظیه توسط وزارت آموزش و پرورش فارس به ابتکار علی‌اصغر حکمت، وزیر آموزش و پرورش صورت گرفت و ساخت یک بنای جدید ترتیب داده‌شد.اجرای این بنا برعهده ی علی ریاضی، رئیس اداره آموزش و پرورش فارس، واگذار شد و سرپرستی آن برعهده علی سامی بود.
آرامگاه سعدی
آرامگاه سعدی یا سعدیه محل دفن سعدی شاعر ایرانی است. محل این آرامگاه در انتهای خیابان بوستان و کنار باغ دلگشا در دامنهٔ کوه در شمال شرق شیراز واقع شده است. در لغت نامه دهخدا آمده است که این مکان را که مقبره سعدی در آن جای دارد با نام «گازرگاه» یاد می شود.
اوایل این مکان خانقاه سعدی بوده که او اواخر عمرش را در آنجا می‌گذرانده و بعدا هم در همان‌جا به خاک سپرده شده است. اولین بار در قرن هفتم مقبره ایی توسط شمس‌الدین محمد صاحب‌دیوانی وزیر معروف اباقاخان، بر روی قبر سعدی ساخته شد.
خانقاه در سال 998 به حکم یعقوب ذوالقدر، حکمران فارس، از بین رفت و به دستور کریمخان زند، در سال 1187 ه.ق بنایی معروف به عمارتی ملوکانه از گچ و آجر بر بالای آرامگاه سعدی بناشد.
مسجد وکیل شیراز
مسجد وکیل یا همان مسجد سلطانی، مسجدی است که قدمت تاریخی آن به دوره زندیان میرسد که به دستور کریمخان زند ساخته شد. مسجد وکیل در غرب بازار وکیل و در انتهای راستهٔ شمشیرگرها قرار دارد طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است.
معماری مسجد بسیار ساده است ولی در عین حال میناکاری های زیبا و رنگ های سبز قرمز به کار رفته در آن آشکار است.
مساحت شبستان مسجد 5 هزار متر مربع است و منبر چهارده پله‌ای یکپارچه از سنگ مرمر که کریم خان زند از مراغه آورده است یکی از زیبائی‌های شبستان است.
مساحت مسجد وکیل بیش از 11 هزار مترمربع با 8660 متر زیر بنا تشکیل شده است. درب ورودی مسجد وکیل شیراز از دو لنگه تشکیل شده است که درب ورودی بزرگ بیش از 8 متر ارتفاع و عرض آن 3 متر است.
یکی از زیبایی های این مکان 48 ستونی است که در آن به کار رفته است.
مسجد وکیل قسمت های مختلفی دارد که برخی از آنها عبارت اند از:
- درب ورودی
- دالان
- حیاط
- شبستان بزرگ
- شبستان زمستانی
- محراب
- منبری منقوش و مزین از جنس مرمر
حمام وکیل شیراز
یکی دیگر از آثاری که در دوران زندیه ساخته شده حمام وکیل است. برای دیدن این مکان باید به خیابان لطفعلی خان زند در مرکز شیراز بروید حمام وکیل به سایر بناهای زمان زندیه نزدیک است. در این حمام قسمتی وجود دارد به نام شاه نشین که مخصوص شاه بوده است. حمام وکیل در ضلع غربی مسجد وکیل واقع شده است و پیشرفته ترین اصول معماری در آن مشهود است. یکی از این هنرهای معماری جلوگیری از ورود سرما و خروج گرما بوده است که در درب ورودی شیب کمی وجود دارد که پایین تر از سطح زمین است.
سربینهٔ حمام یک هشت ضلعی منتظم است که هشت ستون سنگی در وسط سقفی گنبدی واقع شده اند. گرم‌خانه پوشیده از سنگ‌فرش است اما در زیر این سنگ‌فرش دالان‌های کم‌عرض و باریکی ساخته شده که هوای گرم و بخار آب در آن جریان داشته باشد تا کف حمام زودتر گرم شود. خزینه درضلع جنوبی گرم خانه قرار دارد که دو دیگ بزرگ برای گرم کردن آب داشته‌است. دوطرف خزینه حاکم نشین واقع شده است. که در وسط آن حوض مرمر ساخته شده است.
بازار وکیل شیراز
یکی از مشهورترین بازارهای سنتی و تاریخی ایران مجموعه بازار وکیل یا همان وکیل‌الرعایا است. این بازار نیز به دستور کریمخان زند در مرکز شیراز در قسمت شرقی میدان شهرداری ساخته شده است. در سال 1137 خورشیدی ساخت این بنا آغاز شد و تا سال 1156 توسعه و تکمیل آن طول کشید.
میگویند کریم خان زند بعد از دیدن بازار قدیمی لار که از دوران شاه عباس کبیر است طرح این بازار را درست کرده است.
کارهایی مانند بازرگانی، خرید و فروش کالاهای داخلی و خارجی و مبادلات، صدور یا دریافت حواله ها و صرافی‌ها همگی در حجره‌های این بازار انجام می شده و به همین علت قلب اقتصادی شیراز نام گرفته بوده است.
فرصت‌الدوله شیرازی در آثار عجم درباره ی بازار وکیل چنین گفته است:
"این بازار از نزدیکی دروازه اصفهان تا داخل بازارهای قدیم امتداد دارد و شامل حجره‌هائی با سکوی پهن در طرفین و 74 دهانه طاقهای بلند بوده‌است و چهارستون بلند در میان قراردارد که بازارهای فرعی و غربی و شرقی آنرا جدا می کرده است."
ارگ کریم خان زند
ارگ کریم خان زند در زمان سلطنت زندیه در سالهای 1766تا1767 میلادی ساخته شد و کریم خان زند از بهترین معماران آن دوره برای ساخت این بنا استفاده کرد و بهترین مصالح را از داخل و خارج کشور تهیه کرد. کریم خان وقتی شیراز را به عنوان پایتخت برگزید این بنا را برای زندگی انتخاب کرد به همین علت به ارگ کریم خانی معروف است. و حکومت زندیه در ارگ برقرار بود ولی بعد از آن در زمان قاجاریه از این مکان برای زندگی فرمانداران محلی استفاده می شده است و در زمان پهلوی این بنابه عنوان زندان مورد استفاده قرار می گرفته که همین امر باعث شد آسیب های زیادی به این بنای تاریخی وارد شود.
درسال1350 این بنا به اداره فرهنگ و هنر واگذار شد و اکنون زیر نظر سازمان میراث فرهنگی اداره می شود. بنای ارگ ترکیبی از معماری مسکونی و نظامی است. مصالح به کار رفته در این بنا از آجر و سنگ است وتنها سنگ به کار رفته در آن از تبریز آورده شده است این بنا دارای چهار برج و بارواست و خندقی که قبلا دور آن حفر شده بود برای دفاع از این بنا بوده است.
دروازه قرآن شیراز
این دروازه در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شده است و به خاطر قرآنی که سردر آن قرار دارد نام آن دروازه قرآن نام گرفته است تازمانی که مسافران از زیر آن عبور می کنند و از دروازه رد می شوند متبرک شوند. این بنا در زمان سلطنت زندیه بازسازی شد و دوجلد قرآن کریم به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری که در اتاقکی که در بالای دروازه ساختند قرار دادند. این بنا در گذشته بانام طاق قرآن نیز یاد می شده است. قرآن های این اتاقک به قرآن های هفده کیلویی معروف اند که اکنون در موزه پارس نگهداری می شوند.
این اثر تاریخی در سال 1315 توسط شهردار شیراز تخریب شد ولی یکی از بازرگانان شیراز به نام حاج حسین ایگار درسال 1328 این بنارا بافاصله کمی از بنای قدیمی ساخت. دروازه جدید بزرگ تر از دروازه قدیمی است. این بنا شامل دهانه قوس تیزه دار و دو ورودی کوچک برروی جرز های دوطرف و اتاق مستطیل شکل است که برای قرار دادن قرآن درآن ساخته شده بود. در این اثر تاریخی آیاتی از قرآن را به صورت خط ثلث و نسخ دورتادور نگاشته اند. این دروازه در شمال شهر شیراز قرار دارد و ودروازه ورودی شمال شیراز محسوب میشود و جزو آثار تاریخی ثبت شده است.
چشمه شش پیر
یکی دیگر از جاذبه های گردشگری شیراز چشمه شش پیر است که آب این چشمه از ذوب شدن برف های کوه های رشته کوه زاگرس است این چشمه در شمال شرقی روستای برشنه قرار دارد. این چشمه برای مردم این استان به شدت مورد احترام و مهم است و محلی مقدس است و بر این باورند شش انسان مقدس به داخل غار وارد شده اند و دهانه های غار بر روی آنها بسته شده است. و این چشمه بزرگ از زیر کوه که هم اندازه یک رودخانه است خارج میشود. این چشمه در ارتفاعی 2300متری از سطح دریا در رشته کوه زاگرس واقع شده است.
این چشمه سرچشمه اولین رودخانه شش پیراست که پس از عبور از تنگه پیر وارد رودخانه اردکان می شود و نهرهایی از آن منشعب شده است که برای آبیاری زمین ها و باغ ها مورد استفاده قرار می گیرد. این چشمه از جنگل پوشیده شده است که برای تفریح و گردش مکان بسیار مناسبی است به این چشمه لقب عروس دریاچه را داده اند. در دل این کوه سنگ نوشته ایی از دوران قاجار وجود دارد که نشانه علاقه مردم به این چشمه درآن دوره بوده است.
باغ ایلخانی شیراز
بنای دیگر تاریخی و گردشگری شیراز باغ ایلخانی است که بناهای محمد قلی خان ایلخانی قشقایی است که در نزدیکی بقعه بی بی دختران شهر شیراز قرار دارد. یکی از فضاهای سرسبز دوران قاجاریه باغ ایلخانی است. عمارت اصلی با مساحت 3500متر مربع در قسمت غربی این باغ قرار دارد.
باغچه ایی به مساحت 3000 متر مربع در قسمت شرقی این باغ واقع شده است که در این محوطه عمارت کلاه فرهنگی که دارای ایوانی دوستونی است واقع شده است که ستون های این ایوان از سنگ یکپارچه و به صورت مارپبچ ساخته شده اند.
مسجد جامع عتیق
یکی ازمساجد قدیمی شیراز مسجد جامع عتیق است نام های دیگر این مسجد "مسجد جمعه یا مسجد آدینه " است این بنا در دوره صفاریان ساخته شده است در سال 281هجری قمری عده ایی خاص, می گویند در زمان عمرولیث صفاری این مسجد اول آتشفشان بوده است و بعد ها به مسجد تبدیل شده است عده ایی بر این باورند حضرت عیسی به همراه میکائیل و اسرافیل در این مسجد نزول کرده است و بعضی باوردارند قبله به سمت این مسجد بوده است.
دیواری در جنوب این مسجد قرار دارد که به دیوار ندبه معروف است. مسجد جامع عتیق در شرق حرم شاه چراغ قراردارد. درمیانه حیاط مسجد در قرن هشتم هجری به دستور شاه اسحاق اینجو ساختمانی به نام دارلمصحف ساخته شد که نام دیگر آن خدای خانه نام دارد. این مسجد در 15دی ماه 1310 به عنوان آثار ملی ثبت شده است. در این عمارت یک قرآن سی جزئی مربوط به دوره شاه اسماعیل صفوی که در تمامی گوشه های صفحات آن نام مسجد ذکر و نوشته شده است. این قرآن اکنون در موزه پارس شیراز نگهداری میشود.
باغ چهل تن شیراز
باغ چهل تن در شمال حافظیه و در نزدیکی باغ جهان نما قرار دارد. این باغ به بقعه چهل تنان نیز معروف است. تاریخچه این باغ به دوران زندیه میرسد. که درون این باغ چهل قبر در دوردیف کنارهم قرار گرفته است که همه این قبرها، قبر دراویش است. این دراویش در این باغ باصفا به عبادت می پرداختند و هنگامی که یکی از آنها فوت میکرد دیگری اورا به خاک می سپرد. بین دو ردیف قبرها باغچه ایی وجود دارد اما روی این سنگ قبر ها نوشته ایی وجود ندارد درسال 1257 هجری قمری این سنگ قبرهای هم اندازه و فاقد نوشته به دستور حاکم فارس به نام معتمدالدوله فرهاد میرزا برروی مزارها گذاشته شد. شیخ ابواسحق و حشمت شیرازی عارف و ادیب شیراز نیز در این باغ به خاک سپرده شده اند.
باغ تخت شیراز
باغی در شمال شیراز در دامنه کوه بابا کوهی وجود دارد که نام آن باغ تخت قراچه است که توسط اتابک قراچه که از اجداد طایفه قراچه از ایل قشقایی است در سال 480 هجری ساخته شده است. اما در سال 1260 هجری آقامحمد خان قاجار این باغ را گسترش داد و عمارتی درون آن ساخت که تخت قاجار نام گرفت. از آن باغ زیبا اکنون فقط ویرانه باقی مانده است. تیمور گور کانی از این باغ دیدن کرد و در سمر قند کاخی با همین نام ساخت. کمال الدین بهزاد نقاش معروف دوران تیموری و صفوی نقاشی زیبایی از این باغ کشیده است.
باغ فرودس نامی است که جهانگرد معروف فرانسوی که نام او تاورنیه است برروی این باغ گذاشته است.
باغ نارنجستان قوام
باغ نارنجستان قوام که با نام موزه شهرام نیز یادمی شود کاخی است که در زمان سلطنت قاجار به دست قوام الملک شیرازی حاکم فارس در سال 1252هجری قمری ساخته شد.در این بنا چندین قسمت وجود دارد از جمله :
- مکتب خانه قوام
- حسینیه قوام
- حمام گنجینه
- اندرونی قوام
- دیوان خانه
- حمام اختصاصی
- اصطبل و زنجیر خانه
- بازارچه
این باغ در محله بالا کفت در قسمت شرقی خیابان لطفعلی خان زند قرار دارد. شجره خاندان قوام به وزیر کریم خان زند حاج ابراهیم خان کلانتر میرسد. این باغ اکنون به علت درختان بسیار زیاد نارنج به نارنجستان قوام معروف است. ساخت این بنا توسط علی محمدخان قوام شروع شد ودر سال 1300 توسط فرزندش محمد رضا تکمیل و تمام شد. این بنا اکنون به عنوان دانشگاه شیراز مورد استفاده قرار می گیرد.
شاه چراغ
این آرامگاه در قرن 6 ه.ق در دوره ی اتابکان فارس ساخته شده است که محل دفن احمد بن موسی ملقب به شاه چراغ پسر بزرگ امام موسی کاظم و برادر بزرگ امام رضا (ع) است او که برای دیدار برادرش به سمت خراسان میرفت در شهر شیراز به دست ماموران مامون خلیفه عباسی به شهادت رسید . این بنا را اعلا الدوله دیلمی از پادشاهان آل بویه ساخت و بعدها در سال 1345 هجری قمری ملکه تاشی خاتون این آرامگاه را بازسازی نمود آرامگاه بزرگتر و گنبد بلند برای آن ساخت و کنار این بنا مدرسه و زاویه ای ساخت که برای مسافرانی که به این مکان می آمدند غذا تهیه می کردند. ولی زلزله ایی که در سال 1229 رخ داد این بنا کاملا تخریب شد و آرامگاه از بین رفت ولی در سال 1243 هجری قمری فتحعلی شاه قاجار دستور بازسازی این بنا را به حسین علی میرزا فرمانفرما داد و در بازسازی آن به جای ساروج از آجر و گچ استفاده کردند و ضریح نقره ای برای آن ساختند اما دوباره و بر اثر زلزله سال1269 هجری قمری گنبد حرم شکست که توسط محمد ناصر ظهیر الدوله در همان سال بازسازی شد.
آخرین گنبد قدیمی در استان 1326 خورشیدی برداشته شد و اولین گنبد با اسکلت فلزی توسط هنرمندان سید احمد سید محمد رضازاده ساخته شد
