روز ملی کوهنورد 1401 + متن و عکس تبریک ویژه کوهنوردان

بزرگداشت روز ملی کوهنورد

کوه ها نماد استقامت و استواری در طبیعت هستند. بلندی آن ها با یکدیگر متفاوت است اما ویژگی مشترک تمام آن ها ثابت ایستادن ، شکوه و عظمت آنان است. ویژگی هایی که باعث ماجراجویی هر کوهنوردی میشود.

کوهنوردی یک ورزش کم هزینه، مفرح و مهیج است که بیشتر گروه‌های سنی می‌توانند آن را انجام دهند. این ورزش قوانین خاصی ندارد ولی استفاده از تجهیزات مناسب در آن ضروری است. همچنین به کسی که به ورزش کوهنوردی و کوه پیمایی می‌پردازد کوهنورد گفته میشود.

روز ملی کوهنورد چیست ؟

در سال های گذشته تعداد روزهایی که به نام روز ملی کوهنورد نامگذاری شده اند متفاوت بوده اند. به طوری که هر فرد، گروه و استانی، روز خاصی را به عنوان روز کوهنورد اعلام کرده و آن را در شبکه های اجتماعی و ارتباطی به اشتراک گذاشته است. اما اکنون بطور ثابت در تقویم ایران 29 مهر هر سال مصادف با روز ملی کوهنورد در ایران می‌باشد.

تاریخ دقیق روز ملی کوهنورد 1401 روز جمعه 29 مهر برابر با 24 ربیع‌الاول 1444 و 21 اکتبر 2022 می‌باشد.

علت نامگذاری روز ملی کوهنورد

وجود کوهنوردان بسیار در کشورمان باعث شده تا روزی در تقویم به نام کوهنوردان اختصاص داده شود با نام روز ملی کوهنورد در 29 مهر ماه هر سال است. هدف از نامگذاری این روز به نام روز کوهنورد، معرفی بیشتر رشته کوهنوردی، تشویق و گرامی داشت کوهنوردان است.

تاریخچه روز ملی کوهنورد از کجا می‌آید ؟

بعد از سقوط مجید رضازاده، کوهنورد شیرازی در سوم آبان سال 1356، دوستان کوهنورد وی هر سال در اولین جمعه ماه آبان برای گرامی داشت یاد و خاطره او، در یکی از مناطق کوهستانی مورد علاقه زنده یاد رضازاده دور هم جمع می‌شدند تا یاد و خاطره او را گرامی دارند. این حرکت مورد حمایت جامعه کوهنوردی قرار گرفت و به همین دلیل هیئت کوهنوردی یک نظرسنجی برای انتخاب روز کوهنوردی انجام داد و روز 29 مهر با بیشترین آرا برای روز ملی کوهنوردی انتخاب شد.

چه برنامه هایی در روز ملی کوهنورد اجرا میشود ؟

کوهنوردان سراسر کشور این روز را با اجرای برنامه‌های متنوع مثل همایش روز کوهنورد، صعودهای مشترک، تجمع و دیدار در یک مکان خاص مانند کافه کوه، گرامیداشت یاد و خاطره کوهنوردان از دست رفته و …برگذار می‌کنند. اجرای این برنامه‌ها باعث حفظ ارکان فرهنگ اصیل کوهنوردی و جلوگیری از انحرافات اساسی و پایمال نشدن ارزش‌هایی است که نسل به نسل توسط پیشکسوتان جامعه کوهنوردی به کوهنوردان نسل حاضر منتقل شده است.

مرتفع ترین قله ایران دماوند

قله دماوند با دارا بودن ارتفاع نسبی 4,667 متری مرتفع ترین و بلندترین کوه ایران و همچنین دوازدهمین قله مرتفع جهان است که افراد مختلفی موفق به فتح آن شده‌اند.

اما اولین فردی که قله دماوند را فتح کرد چه کسی بود؟

اروپایی‌ها مدعی هستند که نخستین‌بار یک انگلیسی به نام «تیلور تامسون» در سال 1216 خورشیدی، مصادف با سال سوم سلطنت محمدشاه قاجار، به قله دماوند صعود کرد و یک شب در آنجا ماند؛ اما نخستین فاتحان قله دماوند، نه غربی‌ها، بلکه اجداد پرافتخار ما بودند. این را می‌توان از گزارش‌هایی که سفرنامه‌نویسان مشهوری مانند ناصرخسرو در آثار خود آورده‌اند، دریافت. آن‌ها طبق گزارش اهالی منطقه، می‌نویسند که بر فراز قله دماوند، دریاچه‌ای کوچک قرار دارد و در دامنه‌های تند و شیبدار آن، چشمه‌های گوگردی به چشم می‌خورد. برخی از جهانگردان مسلمان، مانند «ابودلف یَنْبُعی» که حدود قرن چهارم هجری به ایران سفر کرده، حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و سه چهارم مسیر قله را هم شخصاً پیموده است. «ابودلف» گزارش نسبتاً مبسوطی درباره طبیعت دماوند و به ویژه معادن گوگرد آن در سفرنامه خود نقل می‌کند. اما در دوره حاضر، نخستین صعود مستند ایرانیان به قله دماوند، در سال 1236 خورشیدی و با سرپرستی محمدصادق‌خان قاجار انجام گرفت. وی در این صعود، ارتفاع دماوند را شش هزار و 613 زرع، معادل شش هزار و 877 متر برآورد کرد که البته با مقدار واقعی ارتفاع قله، یعنی پنج هزار و 670 متر، تفاوت زیادی دارد.

یکی از پرافتخار ترین کوهنوردان ایرانی جلال رابوکی با نام معروف جلال فروزان نیز شناخته می‌شود، یکی از پیشگامان صعودهای سرعتی و چند جبهه در کوهنوردی ایران دانست. رابوکی 16 مسیر از مسیرهای صعود دماوند را شناسایی کرد و ضمنا در زمینه کویرنوردی نیز فعالیت های جالب توجهی انجام داده بود. او همواره از طرف همنسلان خود به عنوان یکی از قوی ترین کوهنوردان دوران معرفی می‌شود که توانست به قله های زیادی صعود کند از جمله صعود به هیمالیا و برنامه های تاثیرگذار او که تبدیل به الگویی شد که آثارش همچنان باقیست. وی در 30 فروردین در یکی از صعودهایش به قله دماوند در آنجا درگذشت.