شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)

حضرت فاطمه زهرا بیستم جمادی الثانی، سال پنجم بعثت در مکه دیده به جهان گشود. پدر گرامی اش، حضرت محمد و مادرش خدیجه کبری نام داشت. حضرت فاطمه همسر حضرت علی و مادر گرامی امامین حسن و حسین است.

شهادت حضرت فاطمه

رویدادهای تلخ بسیار و شرایط دشوار بیماری و دوری ایشان از پدر، باعث رنجوری و سخت شدن بیش از پیش وضعیت جسمی و روحی در حضرت فاطمه شده بود.
در زمان حمله و یورش ناجوانمردانه ماموران غاصب حکومتی به منزل ایشان، آن حضرت به شکلی میان در و دیوار مانده و آسیب دیدند که هم به خودشان صدمه های جسمی شدیدی وارد آمد و هم باعث سقط جنین ایشان شد و با نشستن تازیانه های بیشمار بر روح و جانش، او را به بستری بیماری کشانده و منجر به شهادت آن بانوی مکرمه گردید.

دکتر علی شریعتی در باب مقام حضرت فاطمه در کتاب " فاطمه فاطمه است" می گوید:

"سخن از شخصیت فاطمه گفتن بسیار دشوار است. فاطمه یک زن بود زنی که آیینه اسلام بود. تصویر سیمای او، ترسیم خود پیامبر بود آنچنانی که ساخته و پرداخته کوره های سختی و فقر و آموزش های عمیق و شگفت انسانی خویش بود"
فاطمه زنی بود مبارز و خود را در قبال زمانش و سرنوشت جامعه ای که می زیست مسئول می دانست.
فاطمه به معنای حقیقی کلمه خود یک امام زمانش بود. یک نمونه مثال زدنی، یک انسان با شخصیتی ایده آل، یک اسوه، یک الگو و شاهد برای زنانی که شدن خویش را طالبند، او با رفتار و کردارش در تمام دوران زندگیش، با کودکی شگفتش، با مبارزه با باطل در خانه پدری، در خانه همسرش و در جامعه اش، زن را به معنای واقعی را تعریف می کرد.
در جای دیگری از کتاب "فاطمه فاطمه است" از دکتر شریعتی می خوانیم:
"زبان قاصر است که چه بگوید از فاطمه؟ دخت نبی، خواستم از زبان بوسوئه بگویم، خطیب نان آور فرانسه که در مجلسی با حضور لوئی، از مریم گفت: از اینکه هزار و هفتصد سال است که داد سخن کرده اند از مریم تمامی سخنوران، همه فیلسوفان و متفکران ملتهای شرق و غرب، از مریم و ارزشهایش گفته اند، شاعران با تمام ذوق و قدرت شان در ستایش مریم سرودند، هزار و هفتصد سال است که هنرمندان، پیکره سازان و چهره نگاران اعجازها کرده اند برای نمایش دادن حالات و سیمای مریم، اما همه این گفته ها، هنرمندی ها و اندیشه ها در درازای این قرن ها نتوانسته به اندازه این کلمه نشانگر عظمت مریم باشد:
 "مریم مادر عیسی است"
خواستم با این شیوه از فاطمه سخن بگویم باز هم عاجز ماندم: 
خواستم بگویم
فاطمه زاده ی خدیجه بزرگ است، دیدم که فاطمه نیست.
خواستم بگویم
فاطمه دخت پیامبر است، پنداشتم که فاطمه نیست.
خواستم بگویم
فاطمه همسر علی است، دیدم باز فاطمه نیست.
خواستم بگویم
فاطمه مادر حسنین است، دیدم فاطمه که نیست.
خواستم بگویم
فاطمه مادر زینب کبری است، دیدم که باز فاطمه نیست.
فاطمه این همه هست و باز فاطمه تمام این نیست
پس گفتم: "فاطمه فاطمه است".
سالروز شهادت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد.