بزرگداشت روز کوروش کبیر + عکس کوروش و زندگی‌نامه
بزرگداشت روز کوروش کبیر + عکس کوروش و زندگی‌نامه
امروز هفتم آبان ماه 1401 سالروز بزرگداشت کوروش بزرگ است. کوروش کبیر بزرگ‌ترین پاداشاه هخامنشی که سالیان سال در نواحی بسیاری از آسیا حکمرانی و پادشاهی کرد و به علت حسن اخلاق و رفتار و درستی در گفتار و عمل، نامش تا همیشه در گوشه ذهن مردم به جا مانده است. در این روز بسیاری از علاقمندان به ایشان به شیراز و به آرامگاه او در تخت جمشید می‌روند. به بهانه این روز نگاهی به زندگی‌نامه، روش کشورداری او و همچنین عکس نوشته‌ها و عکس کوروش می‌پردازیم:
گروه تولیدی جوراب آدورا 
شرکت باپوک توی 
هیومن پارک 
حریر تشک پرنیان زندگی‌نامه کوروش کبیر
کوروش دوم یا کوروش کبیر (بزرگ) اولین پادشاه دوران هخامنشی بود که حدود 30 سال بر بیشتر نواحی آسیا پادشاهی کرد. نام مادرش ماندانا و نام پدرش کمبوجیه بود. کوروش در حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح به دنیا آمد. نام پدربزرگ کوروش آستیاگ بود. آستیاگ شبی در خواب دید که آبی از دخترش خارج شد که تمام آسیا را غرق کرد. خواب او را چنین تعبیر کردند که فرزند دخترش روزی بر تمام آسیا حکمرانی خواهد کرد. به همین دلیل آستیاگ دخترش ماندانا را به همسری کمبوجیه که یکی از بزرگان پارس بود درآورد. بعد از به دنیا آمدن کوروش، آستیاگ خواب دید که تاکی از بدن دخترش روئیده و کل آسیا را گرفته است. بعد از این خواب تصمیم گرفت که حیله‌ای بی‌اندیشد تا کوروش را نابود کند به همین جهت تصمیم گرفت که کوروش را به دست چوپانی بسپرد تا چوپان کوروش را در کوه رها کرده تا طعمه حیوانات درنده شود. اما همسر چوپان موافقت نکرد و از چ.پان خواست تا کوروش را به فرزندی خود قبول کنند که در نهایت چوپان پذیرفت و کوروش نزد آن‌ها ماند.
زمانی که کوروش 10 ساله بود روزی به هنگام بازی با بچه‌ها که اتفاقا در بازی هم نقش پادشاه را بر عهده داشت تصمیم گرفت که در بازی یکی از بچه‌ها را شکنجه و تنبیه کند. هنگامی که پدر آن پسر بچه متوجه شد کوروش را برای شکایت از رفتارش و دادخواهی نزد آستیاگ برد. آستیاگ در آن موقع که کوروش را دید با توجه به شباهت غیر عادی و بسیار زیاد کوروش با خانواده خودش شک کرد که این پسر نوه خودش باشد به همین علت چوپان را خبر کرد و از او داستان را پرسید. چوپان هم واقعیت را برای آستیاگ تعریف کرد و آستیاگ هم بعد از شکنجه چوپان، کوروش را نزد کمبوجیه و ماندانا فرستاد.
پادشاهی کوروش بزرگ
کوروش در سن 40 سالگی به پادشاهی رسید و در حدود 30 سال بر بسیاری از مناطق آسیا حکمرانی و پادشاهی کرد. نام او چنان در تاریخ ایران درخشان است که پس از گذشت هزاران سال از فوت کوروش بزرگ، هنوز هم اندیشه‌ها و خرد او در گوشه ذهن بسیاری از ایرانیان نقش بسته است.
کوروش کبیر در جایی که به عنوان فاتح وارد می‌شد، بر خلاف فاتحان آشور و بابل برای معابد احترام زیادی قائل می‌شد و همچنین برای توسعه دادن این معابد به مردم کمک بسیاری می‌کرد. هیچ فرقی مابین پیروان ادیان مختلف نمی‌گذاشت و البته اجازه نمی‌داد این احترام بهانه‌ای برای قدرت‌طلبی عده‌ای باشد.. او در نهایت دقت این شیوه اخلاقی را رعایت می‌کرد و معتقد بود که با حسن اخلاق می‌توان امپراطوری را حفظ کرد.
ایرانیان کوروش را پدر نامیده بودند زیرا او باعث شده بود ایرانیان به مقام فرمانروایی و عظمت و احترام برسند. یهودیان نیز کوروش را پادشاه قانون‌گذار و نمونه نامیده بودند زیرا سرزمین‌های یهودیان هم به تسخیر کوروش نمونه و بزرگ درآمده بود. یهودیان به او لقب شبان یهود دادند زیرا او معابد آن‌ها را در هر حالتی حفظ می‌کرد. عامه مردم در آن زمان به کوروش به دید یک نجات بخش نگاه می‌کردند زیرا عدالت در امپراتوری کوروش کبیر موج می‌زد.
فرمان کوروش کبیر
فرمان کوروش بزرگ به خط میخی و زبان بابلی که روی یک استوانه سفالی نوشته شده است، در سال 1878 در جریان حفاری‌های محل تمدن بابل کشف شد. در این فرمان، کوروش بزرگ نحوه رفتار صحیح انسانی با ساکنان سرزمین بابل را برای فاتحان ایرانی به دقت شرح داده است. جالب است که بدانید این سند روی سفال به عنوان اولین منشور حقوق بشر شناخته شده است و در سال 1971 سازمان ملل متحد ترجمه متن آن را به تمام زبان‌های رسمی دنیا به چاپ رساند.
سخنان کوروش کبیر
جملاتی که جسته گریخته از منابع غیر موثق از زبان کوروش به گوش می‌خورد بسیاری‌شان سندیت ندارد. تنها چیزی که از وی به جا مانده همان منشور حقوق بشر است که روی آن جملاتی بسیار ناب و آگاهی بخش بیان شده که البته این‌ها همه به کوشش جناب آقای دکتر شاهرخ رزمجو که استاد دانشگاه تهران هستند تهیه شده است که در ادامه با هم می‌بینیم:
- منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه نیرومند، شاه بابل، شاه سومر، شاه چهار گوشه جهان.
- پسر کمبوجیه، شاه بزرگ، شاه شهر انشان، نوه کورش، شاه بزرگ، شا[ه شهر] انشان، از نسل چیش پیش، شاه بزرگ، شاه شهر انشان.
- دودمان جاودانه پادشاهی که (خدایان) بِل و نَبو فرمانرواییش را دوست دارند (و) پادشاهی او را با دلی شاد یاد می‌کنند. آنگاه که با آشتی به در[ون] بابل آمدم.
- جایگاه سروری (خود) را با جشن و شادمانی در کاخ شاهی برپا کردم. مردوک، سرور بزرگ، قلب گشاده کسی که بابل را دوست دارد، [همچون سرنو]شتم به من [بخشید] (و) من هر روز ترسنده در پی نیایش او بودم.
- سپاهیان گسترده‌ام با آرامش درون بابل گام بر می‌داشتند. نگذاشتم کسی در همۀ [سومر و] اَکَد هراس آفرین باشد.
- در پیِ امنیتِ [شهرِ] بابل و همه جایگاه‌های مقدسش بودم. برای مردم بابل ....... که برخلاف خوا [ست خدایان] یوغی بر آنان نهاده بود که شایسته‌شان نبود.
- خستگی‌های‌شان را تسکین دادم و از بندها رهایشان کردم. مردوک، سرور بزرگ، از رفتار نیک من شادمان گشت
- به من کورش، شاهی که از او می‌ترسد و کمبوجیه پسر تنی‌ام و به همه سپاهیانم
- از هر گوشه (جهان)، از دریای پایین، آنان که در سرزمین‌های دوردست می‌زیند، (و) همه شاهان سرزمین اَمورّو که در چادرها زندگی می‌کنند، همه آنان
- باج سنگینشان را به شوانه (بابل) آوردند و بر پاهایم بوسه زدند. از [شوانه=بابل] تا شهر آشور و شوش
- خدایانی را که درون آن‌ها ساکن بودند، به جایگاه‌هایشان بازگرداندم و (آنان را) در جایگاه ابدی خودشان نهادم. همۀ مردمانِ آنان (=آن خدایان) را گرد آوردم و به سکونتگاه‌هایشان بازگرداندم و
- به جایگاهشان بازگرداندم، جایگاهی که دل‌شادشان می‌سازد. باشد تا خدایانی که به درون نیایشگاه‌هایشان بازگرداندم
درگذشت کوروش کبیر
علت دقیق فوت کوروش کبیر قطعیت ندارد اما در روایت‌ها این طور آمده است که کوروش در جنگی با یک قبیله به نام ماساژت که اتفاقا ایرانی تبار هم بودند زخمی و سپس بعد از سه روز تحمل درد، از دنیا رفت. در روایتی دیگر این طور آمده است که کوروش به دلیل کهولت سن از دنیا رفته است.
آرامگاه کوروش بزرگ
کوروش بزرگ را در شیراز و در مجموعه پاسارگاد در دشتی به ارتفاعی حدود دو هزار متر از سطح دریا و محصور در میان کوهستان به خاک سپرده‌اند. آرامگاه کوروش کبیر در سال 2004 در میراث جهانی یونسکو به‌عنوان زیر مجموعه پاسارگاد به ثبت رسیده است.
