دلایل ایجاد فوبیای فضای بسته

اطلاعات کمی در مورد علل ایجاد فوبیای فضای بسته وجود دارد اما از اصلی ترین آن ها میتوان به عوامل محیطی اشاره کرد به طور مثال ممکن است برای مدت طولانی در یک فضای تنگ یا شلوغ مانند کمد، مترو و... گیرکرده باشید و این دلیلی برای ترس شما باشد. همچنین فوبیای فضای بسته می تواند مربوط به اختلال عملکرد آمیگدال باشد، آمیگدال  بخشی از مغز است که نحوه کنترل ترس را کنترل می کند. اغلب افراد معمولاً در دوران کودکی یا در سن نوجوانی دچار کلاستروفوبیا می شوند.

همچنین اگر والدین یا اعضای خانواده دچار فوبیا باشند، احتمال بیشتری دارد که فرزندان آنها دچار کلاستروفوبیا شوند. اگر شخصی در کودکی ببینید که اطرافیان از فضای کوچک و محصور شده می ترسند، ممکن است شروع به ترس و اضطراب با موقعیت های مشابه کند.

علائم بیماری کلاستروفوبیا

حملات هراس در بین مبتلایان به کلاستروفوبیا شایع است. علائم می توانند بسیار ترسناک و ناراحت کننده باشند. و احساس اضطراب شدید را در شما به وجود آورد، حمله هراس همچنین می تواند علائم جسمی مانند:

•     تعریق
•     لرزیدن
•     گرگرفتگی یا لرز
•     تنگی نفس یا مشکل در تنفس
•      احساس خفگی
•    ضربان قلب سریع
•     درد قفسه سینه یا احساس سفتی در قفسه سینه
•     سردرد و سرگیجه
•     احساس ضعف
•     بی حسی دست و پا
•    خشکی دهان
•     نیاز به رفتن به توالت
•     در گوش شما زنگ می زند
•     احساس سردرگمی یا بی نظمی می کنید

اگر مبتلا به کلاستروفوبیا شدید هستید، ممکن است علائم روانشناختی زیر را نیز تجربه کنید، مانند:

•     ترس از دست دادن کنترل
•     ترس از غش کردن
•     ترس از مرگ

درمان فوبیای فضای بسته

بسیاری از مبتلایان به فوبیای فضای بسته از فضاهایی که باعث اختلال آنها می شود، دوری می کنند. اما این کار به تنهایی راه حل خوبی نیست زیرا ممکن است در نهایت در یک موقعیت ترسناک اما غیرقابل اجتناب قرار بگیرند. با این وجود روش هایی برای مقابله با حمله وجود دارد.

1.  به آرامی و عمیق نفس بکشید .
2.  تمرکز خود را روی چیزی مثل گذر زمان از ساعت خود ببرید.
3.  بارها و بارها به خود یادآوری کنید که ترس و اضطراب شما از بین خواهد رفت.
4.  با تکرار اینکه ترس غیرمنطقی است حمله خود را به چالش بکشید.
5.  مکان یا لحظه ای که آرامش را برای شما به ارمغان می آورد، را تجسم کنید.

همچنین مهم نیست که در هنگام وقوع در برابر حمله مقاومت نکنید. ممکن است بخواهید جلوی حمله را بگیرید، اما اگر نتوانید جلوی آن را بگیرید، ممکن است اضطراب شما بیشتر شود و حمله را بدتر کند. درعوض، بپذیرید که این حمله در حال وقوع است، به خود یادآوری کنید که خوب است که این احساسات را تجربه کنید، به خود اطمینان دهید که این حمله تهدید کننده زندگی نیست و به یاد داشته باشید که آن خواهد گذشت.

 راه های درمان از طریق مراجعه به پزشک

درمان فوبیای فضای بسته بیشتر توسط روان درمانی انجام می شود. انواع مختلف مشاوره می تواند به شما در غلبه بر ترس و مدیریت محرک های خود کمک کند. شما باید با پزشک خود صحبت کنید که چه نوع درمانی برای شما بهتر خواهد بود. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان شناختی رفتاری (CBT)

یک درمانگر شناختی رفتاری به شما یاد می دهد چگونه می توانید افکار منفی ناشی از موقعیت هایی که باعث ایجاد گرفتگی شما می شوند را کنترل و تغییر دهید. با یادگیری تغییر افکار خود می توانید یاد بگیرید که واکنش خود را نسبت به این شرایط تغییر دهید.

درمان عاطفی رفتاری عاطفی (REBT)

REBT نوعی عمل گرا از CBT است که بر زمان حال متمرکز است. REBT به نگرش ها، احساسات و رفتارهای ناسالم می پردازد. این روش از تکنیکی به نام "مشاجره" برای کمک به افراد در ایجاد باورهای واقع بینانه و سالم استفاده می کند.

آرامش و تجسم

در شرایطی که در وضعیت کلاستروفوبیک قرار دارید، متخصصان تکنیک های مختلف آرامش و تجسم را برای استفاده از آنها ارائه می دهند. این تکنیک ها ممکن است به آرامش اعصاب شما کمک کرده و هراس شما را کاهش دهد.

قرار گرفتن در معرض درمانی

قرار گرفتن در معرض درمانی معمولاً برای درمان اختلالات اضطرابی و فوبیا استفاده می شود. در این روش درمانی، شما در شرایط غیر خطرناکی قرار خواهید گرفت که باعث شبیه سازی گرفتگی و گرفتاری در شما برای مقابله و غلبه بر ترس می شود.

دارو

پزشک شما همچنین ممکن است داروهای ضد افسردگی یا داروی ضد اضطراب برای کمک به درمان هراس و علائم جسمی شما تجویز کند.

به طور کل فوبیای فضای بسته قابل درمان است و افراد می توانند به طور کامل درمان شوند. برای برخی از افراد، کلاستروفوبیا با بزرگتر شدن از بین می رود. اگر اینگونه نباشد، روش های مختلفی وجود دارد که می توانید ترس و علائم جسمی خود را درمان کنید، و همچنین محرک های خود را مدیریت کنید تا یک زندگی فعال و سالم داشته باشید.